Ze speelde al met Oranje op de WK’s in onder meer Slovenië en China. De Olympische Spelen zijn haar doel, maar ondertussen probeert Michelle van Ooijen, eerstejaars Technische Bedrijfskunde in Den Bosch en top-ijshockeyster, haar propedeuse te halen. “Ik heb al een aantal hersenschuddingen gehad.”
Dat Michelle is begonnen aan een opleiding bij Avans ligt niet helemaal voor de hand. “Ik had best veel aanbiedingen van clubs uit Zweden en Denemarken om daar te komen spelen. Maar het juiste team voor mij zat er nog niet bij.” Daarom heeft Michelle besloten dit jaar haar propedeuse te halen. “Dan kijk ik daarna weer verder.”
Eigen vervoer
De Avansstudent is zeven dagen per week bezig met haar sport. Ze speelt en traint met de Oranjevrouwen onder de 18, Oranje boven de 18, het mannenteam van de Red Eagles (het ijshockeyteam van Den Bosch) en een regionaal team. Toch weet ze zelf eigenlijk ook niet goed waar de passie voor ijshockey is ontstaan. “Het zit niet in de familie. Volgens mij zag ik een keer een filmpje op YouTube.” Overigens steunt Michelle’s familie haar nu wel. “Mijn vader en opa gaan als het kan mee naar wedstrijden.” Dat is wel zo handig, de Oranjevrouwen moeten naar de meeste wedstrijden met eigen vervoer.
‘Het komende WK is in januari in Eindhoven. Het is best uniek dat we in Nederland spelen’
“De ijshockeysport is in Nederland erg klein. Als er al aandacht voor is in de media, dan is het voor de mannen. Maar de Oranjevrouwen doen het beter. We zitten in de top 16 van de wereld”, vertelt Michelle. Zelf heeft ze al een keer goud gewonnen met het team onder de 18 en twee keer met de senioren. “Het komende WK is in januari in Eindhoven. Het is best uniek dat we in Nederland spelen.”
‘Op de basisschool had ik mijn pink gebroken, ik heb toen het gips er af gehaald en ben gaan hockeyen’
Michelle is een verdediger. “Dat is qua spel vergelijkbaar met een middenvelder in het voetbal.” Ijshockey is een echte contactsport. Vraag de Avansstudent naar blessures en ze praat met gemak vijf minuten vol. Van hersenschuddingen tot schouder uit de kom. “Op de basisschool had ik mijn pink gebroken, ik heb toen het gips er af gehaald en ben gaan hockeyen.” Dat het een contactsport is, spreekt haar juist aan. “Gewoon hockey is om die reden ook niks voor mij.”
Zweden
Naast het uitkomen op de Olympische Spelen wil Michelle op termijn graag spelen voor een Zweeds team in de hoogste divisie. “Daar wordt het beste damesijshockey ter wereld gespeeld. Nu kom ik nog net tekort voor dat niveau maar met de Zweedse eerste divisie zou ik zeker mee kunnen draaien.”
Rijk gaat ze niet worden van ijshockey, zelfs de topspeelsters in Zweden werken ernaast. “Vandaar dat ik begonnen ben met een studie.” Ze heeft al eerste gesprekken gevoerd met de opleiding over het combineren van sport en studie. “Hockeyen kun je maximaal tot je 35ste. Ik moet nu al rekening houden met mijn carrière daarna.”
Punt. Of had jij nog wat?