Een paar weken terug was het niet te missen: Black Friday. In Nederland zijn er nauwelijks studenten die de avond daarvoor aan de gevulde kalkoen zitten om Thanksgiving te vieren. De dag daarna doen we wel massaal mee aan het Amerikaanse Black Friday. Dé dag om de beste deals ooit te scoren, toch?
Hoewel ‘één dag’ tegenwoordig een understatement is: de Black Friday-aanbiedingen beginnen elk jaar eerder en het weekend van Black Friday duurt steeds langer (wanneer gaat het Black Week of Black Month heten?). Voor m’n gevoel heb ik dankzij Black Friday de beste deals gesloten die ik maar kan sluiten als student (kan de UK nog wat van leren). Uiteraard heb ik elke ‘deal’ voor mezelf goedgepraat: “Het is zonde om deze korting aan me voorbij te laten gaan”, “Als ik het nu niet koop ga ik spijt krijgen”, je kent het wel.
‘Voor m’n gevoel heb ik dankzij Black Friday de beste deals gesloten die ik maar kan sluiten als student. Kan de UK nog wat van leren’
Mijn brein is er meester in om mijn (onnodige) aankopen goed te praten. Net als het brein van iedereen. En dat allemaal dankzij het menselijke confirmation bias (ja, Heleen Torringa, je colleges Kritisch Denken blijven echt wel hangen hoor!). Dat is de psychologische neiging om je gedrag of overtuiging goed te praten. We besteden aandacht aan de informatie die past bij ons gedrag en laten de informatie die daar minder goed bij aansluit links liggen.
Na Black Friday Week(end) is het als klap op de vuurpijl ook nog eens Cyber Monday (de eerste maandag na Thanksgiving). Trots dat je de (meeste) aanbiedingen in het weekend aan je voorbij hebt laten gaan, wordt je koopdrang de dag na het weekend nogmaals op de proef gesteld. En je intrinsieke gave om je koopgedrag goed te praten wordt ook weer aangewakkerd. Want laat nou die tas die je hebt gekocht in het weekend, nóg scherper zijn afgeprijsd op Cyber Monday. Praat dat maar goed met jezelf.
Isabel Timmermans is vierdejaarsstudent Communicatie in Breda
Punt. Of had jij nog wat?