“New year, new me.” Die quote is niet meer weg te denken uit de maand januari. Het hoort erbij zou je denken. Het nieuwe jaar is begonnen en iedereen is geobsedeerd door hun eigen lijst met goede voornemens. Afvallen, gezonder eten, minder geld uitgeven, meer aan het milieu denken, je inzetten voor een goed doel, je oude buurman een bericht sturen, etc. Je kunt het zo gek niet bedenken of het staat wel bij iemand op zijn/haar lijst.
Alhoewel ik zeker een paar ‘verbeter’punten in mijn dagelijks leven kan opnoemen, doe ik er niet aan mee. Begrijp me niet verkeerd, ik heb respect voor mensen die goede voornemens opstellen en daar vervolgens in juli nog mee bezig zijn, maar ik heb het gevoel dat dat percentage opvallend laag is. Daarnaast is het volgens mij al genoeg dat je überhaupt zo’n lijst hebt, zodat je in ieder geval kunt meepraten met de rest. Want niks erger dan FOMO (Fear Of Missing Out), toch?
‘Waarom? Zodat je jezelf in februari tijdens carnaval helemaal klem kunt zuipen?’
Nog zoiets, Dry January. Een challenge om de hele maand januari geen alcohol te drinken. Waarom? Zodat je jezelf in februari tijdens carnaval helemaal klem kunt zuipen? Er zullen vast positieve effecten aan deze challenge zitten, maar ik zal het nooit begrijpen. Misschien komt dat doordat ik eigenwijs ben, misschien omdat ik een student ben en niet wíl snappen dat alcohol drinken ongezond is voor je. Who knows?
Ben jij iemand met zo’n lijst met goede voornemens? Top. Heb jij niet zo’n lijst? Ook top. Wie ben ik om te zeggen wat je wel of niet moet doen? Maar ik weet wel: New year, same me.
Kaya Bolier is tweedejaarsstudent Communicatie in Breda
Punt. Of had jij nog wat?