Een aantal maanden terug vertelde ik jullie over mij bijbaan bij Albert Heijn. Ik schreef dat ik het na vier jaar nog steeds naar mijn zin heb daar. Kan ik hier nog op terugkomen…? Lege schappen, chagrijnige/gestreste mensen, een intense drukte en veel zuchten. Dat omschrijft ongeveer de situatie bij ons op de werkvloer tijdens deze dagen. De corona-dagen.
11.25 u
Mijn werkdag begint en ik loop op mijn gemak naar voren vanuit de kantine. Normaal gesproken maak ik eerst een praatje met mijn collega’s, maar daar heb ik geen tijd voor. Hup, meteen aan het werk! Ik neem de scanner van mijn collega over, nadat ik mijn handen goed heb gereinigd met desinfecterende gel (duh).
Daar sta ik dan op het zelfscan-plein. De tijd vliegt voorbij door de drukte en alle vragen die ik krijg (de vraag: “Hebben jullie nog wc-papier?” komt verdacht veel langs).
14.30 u
Tijd voor een steekproef. Ik voer de steekproef uit en bedank mevrouw voor haar tijd. “Geven jullie geen stempels meer voor een geslaagde controle?” “Nee sorry, in verband met de hygiënemaatregelen zijn we daarmee gestopt.” “Jezus, dan zet ik die stempel er thuis zelf wel op.” “Prima mevrouw.” Haha, moet je nagaan dat bij vijf van die stempels je een chocoladereep van €1,50 krijgt.
‘Bezorgen jullie niet aan huis? Dan kom ik mét corona jullie winkel in’
16.40 u
Mijn dienst zit er weer bijna op. Je merkt dat mensen prikkelbaarder zijn en dat sommigen zelfs niet begrijpen dat wij ons best doen. “Jullie moeten meer en vaker vullen.” “Geen zegels? Flauw hoor.” “Bezorgen jullie niet aan huis? Dan kom ik mét corona jullie winkel in.” Ja, dat laatste is écht uitgesproken door iemand.
17.00 u
Tijd om weer naar huis te gaan, morgen begint het allemaal weer opnieuw.
Dus, wij doen ons best, net als de rest van Nederland. En nee, natuurlijk is niet iedereen slecht van begrip en krijgen wij heel veel steun.
Keep safe and stay positive.
Kaya Bolier is tweedejaarsstudent Communicatie in Breda
Punt. Of had jij nog wat?