Angela Kraaij vertrok begin februari naar Ghana. De derdejaarsstudent Verpleegkunde in Den Bosch loopt stage in een ziekenhuis en geeft kinderen les in tandenpoetsen en hygiëne.
Wat doe je precies in Ghana?
“Ik doe mijn minor en loop daarbij stage in het Ada-East District Hospital. Daar wissel ik elke maand van afdeling. Op dit moment sta ik op de afdeling emergency, ofwel spoedeisende hulp.
In het ziekenhuis doen we daarnaast een project gericht op de oorzaken en gevolgen van prikaccidenten. Ook geven we een dag per week les op school, gericht op tandenpoetsen en hygiëne.”
Waarom wilde je daar stage lopen?
“Ik moest een minor kiezen en wilde graag de minor Kraam, Kind en Jeugd doen. Daar was maar een bepaald aantal plekken voor en de kans was klein dat ik die minor kon doen. Ik wilde altijd al een reis maken naar een derdewereldland en daarbij iets betekenen voor de mens dus ik heb dit als kans gezien en ben in plaats daarvoor voor de minor Buitenland gegaan.”
Waar ben je tot nu toe het meest van onder de indruk?
“De gang van zaken in het ziekenhuis, bijvoorbeeld bij wondbehandelingen of als iemand komt te overlijden. Elke patiënt krijgt hier eigenlijk dezelfde wondbehandeling: schoonmaken, betadine erop en dichtplakken. In Nederland krijgt iedere patiënt een eigen wondplan. Ik loop samen met vier andere studenten stage en het scheelt dat we allemaal nieuwe dingen zien en er met elkaar over kunnen praten.
Ik heb gemerkt dat in het ziekenhuis de vrouwelijke collega’s wat meer afwachtend zijn en de mannelijke collega’s makkelijker met me komen praten. Ik vraag nu gewoon aan iedereen hoe ze heten en dan volgt er meestal een gesprek en tonen ze interesse.”
Kun je je verstaanbaar maken?
“Dat lukt prima. Ik was altijd een beetje bang om Engels te praten, in Nederland liet ik andere mensen dat vaak voor me doen. Hier móet je wel en dat werkt super. Als ik niet op een woord kom, beeld ik het uit of wijs ik het aan en meestal kom ik er dan wel uit. Oudere patiënten spreken soms geen Engels, dan wijs ik ook aan wat ik wil doen of vraag een collega om te vertalen. Bij kinderen gaat het vaak met handen en voeten, hoewel hun Engels meestal prima is.”
Hoe is je woonsituatie?
“Ik woon met vier medestudenten in een huis wat we huren van stichting Ghanagangers. Daar koken we zelf en leren we soms Ghanees koken van onze begeleider in Ghana die naast ons woont. We hebben gewoon een gasfornuis en worden steeds origineler in het omgaan met wat we hebben.”
Wat doe je in je vrije tijd?
“De zee is vijf minuten lopen en soms gaan we daar uitwaaien. Verder zijn er wel wat dingen in de buurt te doen zoals feestjes of een bezoekje aan Maranatha Beach, een mooi strand waar je lekker tot rust kunt komen.”
Heb je al wat van het land gezien of ga je dat nog doen?
“We zijn naar het krokodilleneiland geweest waar we babykrokodillen vast mochten houden, met een bootje over de Voltarivier gevaren en naar verschillende feestjes geweest. Over een tijdje gaan we naar Golokuati waar nog meer Nederlandse studenten zijn en daar kunnen we naar de apen en naar een waterval. Die studenten zijn laatst ook bij ons geweest en het was gezellig om met een groep van elf te zijn.”
Punt. Of had jij nog wat?