Cheryl Strayed is halverwege de twintig als ze besluit om een uitzonderlijk lange wandeltocht te maken. Zonder ervaring en met een veel te zware backpack, die ze liefkozend ‘Monster’ noemt. Over die barre tocht schreef ze het boek Wild.
De wandeltocht die Strayed maakt is een vermaarde route onder fanatieke wandelaars. De Pacific Crest Trail (PCT) bestaat uit duizenden kilometers pad, van Canada naar Mexico via bossen, bergpassen, woestijnen en hier en daar een verharde weg. De totale lengte is maar liefst 4286 kilometer en de gemiddelde loper doet er tussen de vier tot zes maanden over. Strayed kiest ervoor om een deel van de route te lopen. Ze gaat voor 1700 kilometer in 100 dagen.
Het zijn de jaren negentig. Smartphones zijn geen gemeengoed en de wereld gaat nog niet gebukt onder de reiszucht van millennials. Strayed heeft tijdens de tocht alleen af en toe briefcontact met haar geliefden. De veel te zware backpack die ze met zich meetorst, staat symbool voor alle ellende in haar leven. Een moeilijke jeugd met een gewelddadige vader, een veel te jong overleden moeder, ervaring met heroïne en haar recente scheiding. Tijdens de looptocht doemen herinneringen aan haar traumatische verleden voortdurend op.
Meeslepend
En die herinneringen zijn heel meeslepend beschreven, van het verdriet om haar plotseling overleden moeder, tot de schuldgevoelens om haar echtscheiding. Datzelfde geldt ook voor de vele ontberingen op de route. Als lezer ben je deelgenoot van al het pijn en ongemak onderweg. Hoe Strayeds voeten dankzij haar veel te krappe wandelschoenen onder de blaren en wonden komen te zitten bijvoorbeeld. En hoe ze daardoor haar teennagels een voor een kwijtraakt (au!). Een steile berg oplopen in de allesverzengende hitte of juist bibberend afdalen bij extreme vrieskou. En altijd die lompe backpack op haar rug.
Tegenover de ongemakken staan ook buitengewoon mooie herinneringen, minstens net zo invoelbaar beschreven als alle kommer en kwel. Alles tegen de achtergrond van indrukwekkend natuurschoon. Prachtige zonsopkomsten en eindeloze vergezichten die elk loodzwaar onderdeel van de wandeling de moeite waard maken.
Enig minpuntje is dat de auteur soms in clichématige reiswijsheden vervalt, Zoals: “We zijn in de bergen en zij zijn in ons.’ en “Totdat ik op mijn bestemming aankwam, had ik geen idee waarnaar ik op weg was.”
En toch: grote kans dat je tijdens het lezen van dit onweerstaanbare boek zelf zin krijgt om zelf al je bezittingen achter te laten en helemaal alleen de wildernis te trotseren. Die honger kan je voorlopig helaas niet stillen, maar er is een vorm van troost. Wild is namelijk ook mooi verfilmd, met in de hoofdrol Reese Witherspoon, die voor haar rol genomineerd werd voor een Oscar.
Punt. Of had jij nog wat?