Jochem van der Voort, docent bij de opleiding Werktuigbouwkunde in Breda, wilde graag iets nuttigs doen naast zijn werk. Hij draait nu als vrijwilliger diensten voor het Rode Kruis. “Ik vind het belangrijk om een bijdrage te kunnen leveren.”
Helemaal ingepakt met beschermingsmateriaal – schort, mondkapje, bril en handschoenen – staat Van der Voort bij de ingang van het ziekenhuis in Leidschendam. Van alle bezoekers moet eerst hun temperatuur gemeten worden. Dat gebeurt door een vrijwilliger van het Rode Kruis. De Werktuigbouwkundedocent is er daar één van. Hij draait meerdere diensten per week, in de vroege ochtend of juist aan het einde van de middag en ’s avonds.
“De meeste mensen hebben begrip voor de maatregelen. Ze zijn vaak van tevoren geïnformeerd door het ziekenhuis. Als ik ze heb gecontroleerd, krijgen ze een kaartje mee met hun temperatuur en de tijd. Ik vraag ook of ze corona-gerelateerde luchtwegklachten hebben.” Van der Voort moet soms mensen terugsturen. “Er zijn afdelingen waar mensen alleen naar hun afspraak moeten komen en patiënten mogen sowieso maar één bezoeker ontvangen.” Ook van een taxichauffeur die alleen even binnen naar het toilet wil, moet de temperatuur gemeten worden. En van medewerkers zonder pasje. “Die vinden dat soms overdreven.”
Rustiger
Aan het begin van de coronacrisis meldde de docent zich aan bij Ready2Help, het netwerk van burgerhulpverleners van het Rode Kruis. Twee weken geleden kreeg hij de vraag of hij aan de slag wilde bij het ziekenhuis in de buurt. “Sinds 12 maart werk ik thuis. Periode 4 is voor mij altijd wat rustiger dan de voorgaande periodes. Ik heb vooral coördinerende taken voor stage en afstuderen in het nieuwe studiejaar. Maar veel studenten horen nu ‘nee’, dus er zijn niet veel aanvragen om goed te keuren. Het is leuk om wat extra’s te doen te hebben.”
Vanuit Avans kregen medewerkers een mail dat ze in de gelegenheid worden gesteld om een maatschappelijke bijdrage te leveren. Dat vond Van der Voort heel positief. “Ik vind het belangrijk om die bijdrage te kunnen leveren. En dat ik het met het schuiven van wat taken voor elkaar kan krijgen.”
Risico
De docent heeft niet het idee dat hij meer risico loopt op besmetting door zijn vrijwilligerswerk. “We zijn goed ingepakt en hebben instructies gehad hoe we de beschermingsmiddelen moeten dragen. Tussendoor mogen we koffie halen, maar dan moeten we daarna een nieuwe set aantrekken. Daarom haal ik liever geen koffie, want dat vind ik verspilling van de middelen. Tijdens een dienst gebruik ik al twee setjes omdat ik moet eten.”
Voor Van der Voort voelt het niet goed om beschermingsmateriaal te verspillen. “Mijn vrouw werkt in de bejaardenzorg en daar hadden ze in het begin helemaal niets om zichzelf te beschermen. Gelukkig heeft thuis niemand klachten. Misschien dat ik nu iets meer risico loop, maar ik vind het belangrijk om iets te kunnen bijdragen. Dat weegt voor mij zwaarder.”
Punt. Of had jij nog wat?