Terug naar overzicht

Met hulp van gepensioneerd Avansdocent Walleke lukt het Razan om te studeren

Walleke ten Noever Bakker en Razan Lababidy tijdens hun feestje.

Tot haar pensioen was Walleke ten Noever Bakker (67) jarenlang docent bij Avans. Nu is ze er als vrijwilligster actief als taalcoach. Ze begeleidt vluchtelingen, zoals student Social Work Razan Lababidy.

Ten Noever Bakker was ruim dertig jaar lid van de toetscommissie en docent van diverse communicatieve vakken. Dat deed ze voor de opleiding Bedrijfseconomie en voor de Academie voor Ondernemerschap & Retail Management. Toen ze met pensioen mocht, besloot ze om niet achter de geraniums te zitten. ”Het begeleiden en ondersteunen van studenten vond ik nog steeds leuk, daar wilde ik graag mee doorgaan.”

Kennis van Avans
Ze meldde zich aan als vrijwilligster bij Vluchtelingenwerk en werd al snel gekoppeld aan een jongen die zich aan het voorbereiden was op een studie. ”Dat gebeurde daarna vaker, want ik weet als geen ander hoe Avans werkt. Ik weet dat studenten maximaal 3200 woorden mogen gebruiken in een verslag en dat ze soms maar drie spelfouten per A4’tje mogen maken. Daar kan ik ze in begeleiden”, vertelt ze.

Van het een kwam het ander. Inmiddels begeleidt de taalcoach een student bij Fontys en twee bij Avans. Ze helpt ze vooral bij het schrijven en het formuleren van zinnen in de juiste woordvolgorde. ”Dingen die de meeste Nederlanders automatisch goed doen, zijn voor mensen met Nederlands als tweede taal erg moeilijk”, zegt ze. ”Ook kunnen hun teksten vaak een stuk korter. Doordat ze bang zijn iets verkeerd uit te leggen, herhalen ze zichzelf regelmatig.”

Nooit dt-fouten
De taalcoach ziet overigens ook een onderdeel waar haar studenten, in tegenstelling tot haarzelf, in uitblinken: ”Ze maken nóóit dt-fouten, die regels hebben ze heel goed geleerd.”

Deze brieven hangen verspreid door de gangen van Avans aan de Onderwijsboulevard in Den Bosch. Een student die Ten Noever Bakker begeleidt verzorgde de Arabische vertaling.

Veel barrières moeten slechten
Ten Noever Bakker heeft ontzettend veel respect voor de studenten die ze begeleidt. ”Het is zo moeilijk voor ze om een studie te volgen in een taal van een land waarin ze niet zijn opgegroeid. Dat is echt heel knap”, zegt ze. ”Ze hebben zoveel barrières moeten slechten, nog los van de taal. Nederlandse kinderen leren op de basisschool al om in groepjes onderzoek te doen. In de dictatoriale landen waar mijn studenten vandaan komen, is dat wel anders. En dan hebben ze ook nog de zorg voor de situatie in hun thuisland, waar het vaak nog oorlog is. Dat is ontzettend bewonderenswaardig.”

Razan Lababidy (38) is tweedejaarsstudent deeltijd Social Work in Den Bosch. Ze is afkomstig uit Jaffa in Israël en vluchtte in 2016 uit het Syrische Damascus naar Nederland.

”Ik wilde niet in Nederland studeren, ik móest er studeren, besloot ik al snel toen ik hier was”, vertelt Razan enthousiast. ”Dat wilde ik in het Nederlands doen. Ik kon ook als Engelse tolk werken, maar met een Nederlandse opleiding kon ik beter participeren en mezelf echt burger van Nederland voelen.”

“Ik wilde niet in Nederland studeren, ik móest er studeren”

Mensen bij elkaar brengen
”Social Work leek me interessant omdat ik zelf vanaf dag één in Nederland door social workers het gevoel heb gekregen dat ik welkom ben. Zij waren er om mij te helpen, maar dat kunnen ze niet alleen”, zegt Razan, die inmiddels goed Nederlands spreekt. ”Het lijkt me mooi om datzelfde werk te doen. Om mensen bij elkaar te brengen. Dat lijkt een beetje op werken als tolk: daar breng je ook mensen bij elkaar.”

De twee leerden elkaar via via kennen en wonen allebei in Oisterwijk. Ten Noever Bakker begeleidt Razan bij haar schoolwerk. ”Het is heel belangrijk en fijn dat ik die hulp krijg. Zo leer ik de taal een stuk sneller. Elke zaterdag spreken we af om naar mijn opdrachten te kijken”, zegt de goedlachse Lababidy, die Ten Noever Bakker inmiddels zelf ook ondersteunt bij het taalcafé waar de oud-docent actief is.

Het Taalcafé waar Ten Noever Bakker en nu ook Lababidy werken.

Zus en vriendin
In de loop der jaren zijn de twee dicht naar elkaar toegegroeid. Lababidy beschouwt de taalcoach allang niet meer alleen als studiehulp. ”Ze is ook een zus, een vriendin en voorbeeld voor me”, vertelt ze. ”Toen ik mijn eerste jaar op Avans had afgerond, gingen we samen taart eten. En Walleke is weleens bij mij thuis komen eten, samen met haar man. Dat is erg gezellig.”

Na haar studie hoopt Lababidy te gaan werken in sectoren waar ze kwetsbare mensen kan ondersteunen. ”Dat kan als sociaal hulpverlener, als maatschappelijk werker, of als begeleider van ouderen of mensen met een beperking. Als ik maar mensen kan helpen.”

Punt. Of had jij nog wat?

Meer lezen?