Terug naar overzicht

Recensie: Oproerkraaiers is een wake-up call

Zijn activisten oproerkraaiers? En hoe kijken activisten en niet-activisten tegen activisme aan? Sunny Bergman beantwoordt deze vragen voor je in de documentaire ‘Oproerkraaiers’ en neemt je mee in het activisme van nu.

Sunny Bergman demonstreert al van jongs af aan. Haar vader, Richard Bergman, heeft dat er met de ‘paplepel in gegoten’, zoals Bergman zegt.

Sterk begin
Het begin van de documentaire zet je meteen aan het denken. De oudere man die op het begin in beeld komt, heeft een hekel aan activisten. ‘Vroeger was alles beter’, beweert hij. Volgens hem komt dat doordat mensen steeds meer protesteren. In zijn ogen zijn protestanten oproerkraaiers. Ze protesteren alleen om lawaai te maken. De vraag die na dit beginstuk in je opkomt is: Waarom vindt de oudere man activisten oproerkraaiers? Deze vraag wordt verder niet duidelijk beantwoord. Wel wordt de vraag beantwoord: heeft protesteren een positief effect?

Actueel
De documentaire belicht veel actuele onderwerpen. De activisten van Kick Out Zwarte Piet (KOZP), boeren, dierenactivisten en klimaatactivisten komen aan bod. Bergman verbaast zich logischerwijs over hoeveel weerstand de protesten van deze activisten oproepen. Het is goed om op te komen voor je rechten. Daarom wordt de verbazing alleen maar groter als je ziet dat er bij de een meer weerstand is tegen een activist dan bij de ander. Bij de boeren is de weerstand veel minder dan bij de activisten van KOZP.

De activisten zijn heel puur. Zo proberen ze niemand te overtuigen van hun standpunten, maar vertellen ze juist alleen de feiten over hun belevingen als activist. Je ziet dat iedereen een andere manier van protesteren heeft. Maar er is ook plek voor weerwoord, zoals de tegendemonstranten en de oudere man op het begin. Niemand draait om zijn of haar mening heen, wat het straight to the point maakt.

Manier van werken
De documentairemaakster gaat in haar eentje op pad met de camera. Ze stelt de vragen zelf en filmt tegelijkertijd. Dat is fijn om naar te kijken, zo voelt het als vloeiend een gesprek. Door haar korte en duidelijke vragen is ze niet te veel aan het woord. Echter, juist omdat ze het alleen doet, mis je soms toch wat beeldmateriaal. Sfeerbeelden die ze zelf op locatie heeft gemaakt, bijvoorbeeld. In de beelden die ze wel heeft gemaakt, laat ze heel goed zien hoe de activisten worden benaderd als oproerkraaiers tijdens protesten.

Tijdens de documentaire ga je zien wat de activisten willen bereiken. Het mooiste moment in de documentaire is dat je ziet hoe de activisten samen sterk staan tijdens protesten. Langzaam begin je je eigen mening te vormen. Niks is goed of fout en dat maakt het een makkelijk kijkende documentaire. Er zitten zo veel meningen in, ook een aantal waar je het niet mee eens zal zijn. Maar het is een wake-up call: je zal zien dat er niks verandert in de wereld als niemand er iets aan doet.

Ben jij benieuwd geworden naar de documentaire? Bekijk hem via deze link.

Punt. Of had jij nog wat?

Meer lezen?