In een wetenschappelijk tijdschrift is een artikel verschenen over de gevaren en mogelijkheden van ChatGPT in het onderwijs. En jawel, het is geschreven met behulp van ChatGPT.
De komst van ChatGPT leidt tot een aanhoudende stroom van columns en artikelen die met behulp van het chatprogramma zijn geschreven. Ze gaan meestal over de gevaren van het chatprogramma.
Het HOP interviewde het programma vlak na de lancering. De komst van ChatGPT kan leiden tot plagiaat, erkende het programma zelf, “omdat het moeilijk te bepalen is of een bepaald stuk werk door een mens of een machine is geschreven”.
De auteurs van ‘Chatting and Cheating: Ensuring Academic Integrity in the Era of ChatGPT’ laten dat zien. Tot aan de afsluitende ‘discussion’ is vrijwel het hele artikel geschreven door ChatGPT, met uitzondering van de referenties en de tussenkopjes.
Verzonnen referenties
ChatGPT had allemaal referenties verzonnen, die de auteurs waar nodig hebben vervangen door echte referenties. Maar verder hebben ze weinig gedaan dan ‘prompts’ geven, oftewel onderwerpen om over te schrijven. Zelfs de titel is van ChatGPT zelf.
In het Britse dagblad The Guardian staat dat de reviewers, die de kwaliteit van het artikel moeten beoordelen voordat het geplaatst wordt, zich in de luren lieten leggen. Dat klopt niet, want er staat glashelder in het artikel dat het met behulp van ChatGPT is geschreven.
Het artikel laat vooral zien wat de gevolgen kunnen zijn voor het hoger onderwijs en wetenschappelijk onderzoek. “Het is een wapenwedloop”, zegt een van de auteurs, hoogleraar Debby Cotton. “De technologische ontwikkelingen gaan razendsnel en universiteiten zullen die moeilijk kunnen bijbenen.”
Gelijke kansen
Een van de andere auteurs, bioloog Reuben Shipway, ziet voordelen. ChatGPT zou weleens goed kunnen zijn voor de kansengelijkheid, oppert hij op Twitter. Het kan non-native English speakers verder helpen, of studenten met bepaalde leerproblemen of functiebeperkingen.
Eerder meldde Nature al dat ChatGPT vier keer als coauteur van een artikel is genoemd. Sommige onderzoekers menen dat het programma een goed hulpmiddel kan zijn, terwijl enkele wetenschappelijke tijdschriften het gebruik willen tegengaan.
Het programma werkt op basis van waarschijnlijkheden. Het zoekt niet naar de waarheid, maar produceert plausibele antwoorden op vragen en opdrachten die gebruikers het voorleggen.
Tachtig fraudeurs
In Maastricht zijn tachtig frauderende studenten tegen de lamp gelopen, schrijft universiteitsblad Observant. Het gaat om tweedejaars studenten die een programmeercode moesten schrijven voor het vak ‘computer science skills’. Tachtig van de ruim honderd studenten leverden precies dezelfde code in, vermoedelijk verkregen via ChatGPT.
Het onderwijs zoekt naar oplossingen om zulke fraude te ondervangen. Docenten gaan sommige tentamens weer met de hand laten maken of willen dat studenten hun werk mondeling toelichten.
Punt. Of had jij nog wat?