Joodse vluchtelingen die vastzitten in Frankrijk en een groep verzetslieden die ze probeert te helpen. Sinds begin april kun je op Netflix de oorlogsserie Transatlantic zien. Punt keek de eerste twee afleveringen.
De serie Transatlantic vertelt het waargebeurde verhaal over het Amerikaanse reddingscomité Emergency Rescue Committee, dat vluchtelingen uit heel Europa hielp tijdens de Tweede Wereldoorlog. De reddingsactie werd geleid door Varian Fry, een Amerikaanse journalist die gespeeld wordt door Cory Michael Smith. In de Franse stad Marseille hielp hij, met een uiteenlopende groep verzetsleden, in 1940 Joodse vluchtelingen de Verenigde Staten in te komen.
Weinig diepgang
Het verhaal volgt vooral de acties en de persoonlijke levens van de verzetsgroep. Op de levens van de vluchtelingen wordt in de eerste twee afleveringen niet heel diep ingegaan. Naast gevaar en spanning, door bijvoorbeeld de Franse ambtenaren die achter de verzetsgroep aanzitten, is er in de serie ook ruimte voor verhaallijnen over liefdesrelaties en vriendschappen. Zo heeft een van de personages een geheime verhouding met een vriend hem van en lijkt er iets op te bloeien tussen een vluchteling en iemand van het verzet. Naast de personen van het waargebeurde verhaal, zijn er aan de serie ook karakters en elementen toegevoegd die niet waargebeurd zijn.
De serie is een verfilming van het boek The Flight Portfolio, geschreven door Julie Orringer, dat uitkwam in 2019. Later is het boek door Anna Winger, bekend van de serie Unorthodox, verfilmd tot de serie Transatlantic.
De miniserie bestaat uit zeven afleveringen van ongeveer vijftig minuten. Omdat de serie over de Tweede Wereldoorlog gaat, verwacht je misschien rauwe en kille scenes. De afleveringen zijn daarentegen heel kleurrijk en stijlvol aangekleed. Het pittoreske Frankrijk, mooie outfits en chique auto’s zijn te zien. Door de aankleding van de serie vergeet je bijna dat de serie over de oorlog gaat in plaats van het mooie leven in Frankrijk.
Verfrissend
Transatlantic ziet er misschien anders uit dan je denkt. Het is in de eerste twee afleveringen minder serieus en spannend dan de meeste oorlogsseries, wat je als verfrissend kan ervaren. De oorlog is een serieus onderwerp maar wordt in dit verhaal niet heel zwaar neergezet waardoor de serie makkelijk wegkijkt.
Punt. Of had jij nog wat?