Terug naar overzicht

Recensie: One Day is meeslepende miniserie die gevoelige snaar raakt

Foto via Unsplash, Freestocks

Je zult misschien wel zo’n persoon in je leven hebben; iemand waarmee je het gevoel hebt dat er meer kan zijn tussen jullie dan er momenteel is. In de nieuwe romantische dramaserie One Day op Netflix volg je twee van dat soort mensen op hun weg naar volwassenheid en misschien wel elkaar. En dat is een aanrader van jewelste.

De charmante en populaire Dexter, die niet goed weet wat hij met zijn leven wil, ontmoet de intelligente en serieuze Emma eind jaren tachtig op een afstudeerfeestje van hun universiteit in het Schotse Edinburgh. Het klikt meteen. Maar wanneer de twee met elkaar naar huis gaan voor een onenightstand -waarbij het niet tot seks komt -, weten ze nog niet dat hun willekeurige ontmoeting een levensveranderende blijkt te zijn. Er ontstaat een innige band en de twee worden beste vrienden.

24 uur per jaar
One Day, dat sinds het verschijnen vorige week al miljoenen keren is bekeken, is gebaseerd op de succesvolle roman van David Nicholls uit 2009. In 2011 volgde een (goede) verfilming, maar de serie is in een nieuw jasje gestoken. In de serie volg je de levens van Dexter en Emma zo’n twintig jaar, iedere keer op 15 juli, voor ongeveer 24 uur. Wat ze dan doen in hun leven en voor elkaar betekenen op dat moment, verschilt. Soms staan de twee in goed contact met elkaar en zie je ze tijdens een etentje, andere jaren komen ze op dat moment niet in elkaars leven voor door verschillende leefstijlen. Belangrijke en nietszeggende gebeurtenissen wisselen elkaar in de loop der jaren af.

Deze stijl maakt de serie sterk. In het echte leven gebeuren er ook niet elke dag baanbrekende dingen. Soms kabbelt de route naar volwassenheid maar wat voort met bijbaantjes en tripjes naar het buitenland. De serie neemt zijn tijd en hierdoor leer je de karakters van de personages goed kennen. De diepe dialogen die Emma en Dexter voeren, dragen daar ook aan bij.

https://www.youtube.com/watch?v=WlopfWYGBh4


In de veertien afleveringen van elk ongeveer een half uur, die makkelijk wegkijken, vormt één vraag de rode draad. Niet zo zeer expliciet bij de personages zelf, zij leven hun levens met vallen en opstaan, maar wel bij jou als kijker die precies weet wat de twee meemaken: zijn Emma en Dexter voorbestemd voor elkaar? Als kijker krijg je een vermoeden, maar de personages lijken dat niet altijd in de gaten te hebben en soms is een vermoeden niets meer dan een gevoel.

Chemie
Emma en Dexter, gespeeld door Ambika Mod en Leo Woodall, hebben in de serie onwijs veel chemie. Of ze nu naar elkaar kijken, met elkaar praten, ansichtkaarten naar elkaar sturen of bellen met de eerste mobiele telefoons, de genegenheid voor elkaar spat van het scherm af. Zélfs als ze ruziën. Wat ook mooi is, is dat alle bijrollen oprecht wat toevoegen en meerdere keren terugkomen in de levens van de twee. Ze zorgen voor een komische noot, maar krijgen naarmate ze ouder worden ook te maken met dingen die bij het leven horen. De aflevering waarbij Dexter na een nacht doorhalen op verjaardagsbezoek bij zijn zieke moeder gaat, zorgt voor een steen in je maag.

Wat een klein beetje afbreuk doet aan de verder uitstekende serie: de hoofdpersonages lijken te beschikken over wonderbaarlijk goede anti-agingcrème. In de loop der jaren zie je ze nauwelijks ouder worden. Nu lijken sommige mensen de eeuwige jeugd te hebben, maar buiten dat de twee soms van kapsel veranderen, valt dat wel op.

Sympathie zul je vast krijgen voor de personages, hoewel ze niet altijd aardig voor elkaar – en zichzelf – zijn. Ze blinken niet altijd uit in het maken van goede levenskeuzes en communiceren soms slecht. Niet over alles want Dexter en Emma praten veel. Over werk, angsten, exen en onzekerheden. Maar communiceren over die éne kwestie: tja. Daardoor zit je als kijker soms bijna schreeuwend voor je scherm te roepen wat ze tegen elkaar zouden moeten zeggen.

Wie zin heeft in een heel goede romantische dramaserie, moet One Day absoluut kijken. Een kleine tip: het is niet de beste serie om te kijken als je een mindere dag hebt. Of juist wel, als je zin hebt om jezelf een klein beetje te pijnigen. Want fysieke pijn, dat ga je gegarandeerd voelen.

Punt. Of had jij nog wat?

adriaan

perfecte review Levie, ik hebbum zitten bingen. Je ziet de acteurs inderdaad niet ouder worden, dat klopt maar het alternatief is met wisselende acteurs werken net als bij The 👑 en da's ook niet alles, evenmin als rimpels en grijze haren toevoegen..

2024-02-26 14:26:48

Meer lezen?