Het is moeilijker om hbo-studenten voor de medezeggenschap te werven dan wo-studenten. Bij de universiteit krijgen studenten meer geld voor hun inspanningen, maar ze zijn er ook vaker ontevreden over de vergoeding.
Dat blijkt uit tweejaarlijks onderzoek van Oberon, in opdracht van het Interstedelijk Studenten Overleg (ISO). Ruim 1.200 medewerkers en studenten uit opleidingscommissies, faculteitsraden en centrale medezeggenschapsraden reageerden op een enquête van het onderzoeksbureau.
In het onderwijs mogen studenten en medewerkers meepraten over het beleid van hun instelling. Dat gaat niet alleen over de verdeling van het geld, maar bijvoorbeeld ook over het bindend studieadvies of de onderwijsfilosofie.
Verkiezingen
De laatste jaren is er veel te doen over de lage opkomst bij verkiezingen voor inspraakorganen. Ook melden zich steeds minder kandidaten aan, is de indruk. Vandaar dat Oberon er deze keer speciaal naar heeft gekeken. Zijn er genoeg kandidaten? Stellen die verkiezingen nog iets voor?
In het hbo lukt het tussen de twintig en dertig procent van de inspraakorganen naar eigen zeggen niet om genoeg studenten te recruteren. Voldoende personeel vinden lukt tien tot twintig procent van de raden niet.
In het wo lijkt het makkelijker om studenten te vinden. De raden en commissies zijn er vaker volledig bezet dan in het hbo. Ook besteden studenten in het wo meer tijd aan medezeggenschapswerk dan hbo-studenten. De extra uren die wo-studenten maken verklaren misschien ook wel waarom ze “een stuk minder” tevreden zijn over hun vergoeding dan hbo’ers, schrijven de onderzoekers.
Bij verkiezingen voor hbo-inspraakorganen zijn opkomstpercentages van een paar procent geen uitzondering. Ook op universiteiten is het matig. Dat lijkt de medezeggenschappers niet te deren. Die zijn in meerderheid ‘neutraal’ tot ‘positief’ over de opkomst.
Eerder betrokken
Zowel in het hbo als wo vinden raden dat ze eerder bij belangrijke beslissingen betrokken moeten worden, staat in het onderzoek. Ook krijgen ze te laat informatie over belangwekkende projecten. Dat was twee jaar geleden ook al zo.
In een reactie noemt het ISO op tijd kunnen meepraten een noodzakelijke voorwaarde voor goede inspraak. Alleen dan “kan de visie van ervaringsdeskundige studenten aan de voorkant meegenomen worden” in het beleid van een instelling.
Wel zijn veruit de meeste medezeggenschappers tevreden met het “inzicht” dat hun bestuur geeft in de financiën.
Vergoeding
Overigens is het universiteiten, hogescholen en studentenorganisaties nog niet gelukt om het eens te worden over een richtlijn voor de vergoeding van medezeggenschappers. Minister Dijkgraaf wilde het aan het onderwijs zelf overlaten. Het is de vraag wat zijn opvolger daarmee gaat doen.
Punt. Of had jij nog wat?