Hier volgen twee passages, één uit het verkiezingsprogramma van de Partij voor de Vrijheid: ‘’Deze intensieve samenwerking tussen landen behoeft geen politieke unie zoals de EU—een instituut dat steeds meer macht naar zich toetrekt, belastinggeld opsoupeert en ons dictaten oplegt’’. ‘’De PVV wil daarom een bindend referendum over Nexit. En de tweede uit het verkiezingsprogramma van de BoerBurgerbeweging: ”BBB pleit op haar beurt voor méér subsidiariteit, oftewel ‘gespreide verantwoordelijkheid’. Dit beginsel garandeert dat de EU alleen optreedt wanneer noodzakelijk en dat besluiten op het laagste overheidsniveau, zo dicht mogelijk bij de burger en de regio, dienen te worden genomen’’.
Ze geven een duidelijke visie weer: deze partijen willen minder invloed van Europa en de Europese Unie. Daarom vond ik het ironisch toen ik het volgende nieuwsartikel tegenkwam: “Kabinet wil verbod op vochtige doekjes regelen in Europa.” Het nieuwsartikel gaat over een Europees verbod op vochtige doekjes. Dit wil het kabinet graag omdat deze niet afbreekbaar zijn in water en daardoor extra kosten veroorzaken voor de riolering. Mensen spoelen ze namelijk vaak door, wat de pompen in het riool verstopt.
De ironie zit voor mij niet alleen in het feit dat de verantwoordelijke minister Chris Jansen lid is van de PVV—de partij die juist minder Europese invloed wil—, maar ook in het feit dat dit probleem in andere landen al zonder regelgeving wordt opgelost. Lezers die ooit in Griekenland zijn geweest, weten bijvoorbeeld dat je daar überhaupt geen wc-papier mag doorspoelen. Dit heeft te maken met de capaciteit van de riolering en wordt door de bevolking zelf gehandhaafd en gecommuniceerd naar inwoners en toeristen. Beleid en regelgeving maken en uitvoeren is erg duur, maar in dit geval dus ook onnodig. Daarnaast vind ik de timing van dit voorstel en het feit dat het kabinet hiermee juist méér invloed van Europa zoekt, erg lachwekkend.
Momenteel zijn er verschillende hoofdpijndossiers gaande in de Tweede Kamer. We hebben een ministerie dat zich distantieert van de uitspraken van zijn eigen minister (Marjolein Faber van Asiel en Migratie, PVV). Een fractie die tijdens de verkiezingen riep dat ze de huurprijzen omlaag wilden krijgen, maar vervolgens tegen een motie stemde om de huurprijzen te bevriezen. En een kabinet dat in een jaar tijd al meerdere keren bijna is gevallen.
Initiatieven zoals het verbieden van vochtige doekjes voelen daarom aan als een afleidingsmanoeuvre om te verbergen dat dit kabinet nauwelijks iets voor elkaar krijgt—en dat de PVV veel van haar beloftes niet kan nakomen. Want dat is precies wat dit internationale verbod op vochtige doekjes is: een ‘quick win’. Het bespaart wel onderhoudskosten aan het riool en indirect ook voor de burger. Daarnaast is minder plastic ook nog eens beter voor het milieu. Ik ben het daarom ook eens met het verbod op deze doekjes. Maar ik zou graag zien dat het kabinet zich eerst focust op de grotere problemen die ik eerder noemde.
Ik raad iedereen aan om goed op te letten op wat er in Den Haag gebeurt door het nieuws goed te volgen. Als het je interesseert, kun je ook de kamerstukken bekijken van de onderwerpen die je belangrijk vindt. Zo kun je zelf zien of het beleid dat het kabinet maakt, overeenkomt met de beloften die ze hebben gemaakt. Op deze manier kun je bij verkiezingen een bewuste keuze maken… oh én ik zou vochtige doekjes inslaan voordat ze uit de schappen verdwijnen.
Nick is eerstejaarsstudent Bestuurskunde in Den Bosch en schrijft maandelijks een column voor Punt.
Punt. Of had jij nog wat?