Zelfgemaakte games spelen in een arcade-klaslokaal: ‘Ik ben competitief en speel om te winnen’

Spelliefhebbers haalden vrijdagochtend hun hart op. Studenten Technische Informatica presenteerden bij Avans aan de Onderwijsboulevard in Den Bosch hun zelfgemaakte retro-games, die bezoekers zelf ook mochten spelen.

Ja, docent Informatica Bob van der Putten maakt graag tijd om wat vragen voor Punt te beantwoorden over het project Retro Games dat hij samen met docent Technische Informatica Joan Schrasser leidde. Maar níet tijdens een potje Pacman. ‘’De studenten zijn aardig voor me, ze tonen genade’’, vertelt hij lachend terwijl hij met zijn joystick het iconische Pacman-karakter aanstuurt. Dat doet hij in een tot arcadehal omgebouwd noodlokaal. Om hem heen staan studenten lachend toe te kijken of verderop in het lokaal een ander spel te spelen.

Alles komt samen
Bij het project kregen 22 tweedejaarsstudenten Technische Informatica de opdracht om in acht weken een eigen retro-game te maken of om er een na te bootsen. Een goed onderwerp vonden de docenten, omdat studenten graag gamen. Maar niet alleen daarom: ”Al sinds het bestaan van games worden alle technische aspecten, waar onze studenten ook mee werken, toegepast. Het programmeren, maken van hardware als joysticks, toevoegen van geluid, beeld en bewegende karakters die ook nog eens interactie kunnen aangaan. Dat zijn allemaal dingen die ze in de lessen leren. En dat komt hier mooi samen’’, aldus Van der Putten. Schrasser: ‘’En spellen zoals Pacman zijn allemaal eind jaren zeventig ontstaan. Tegenwoordig zijn we verwend met alle nieuwe technieken, dus het is leuk om terug te gaan naar die tijd.’’

Nachtwerk
Max te Lintelo is een van de drie studenten achter Pacman, dat vrijdagochtend door iedereen met veel enthousiasme wordt gespeeld. ‘’Het is heel gaaf om te zien dat anderen het leuk vinden. We zijn er zelf ook blij mee. We hebben er hard aan gewerkt, soms was het zelfs nachtwerk’’, vertelt de Avansstudent. ‘’Maar dat is het helemaal waard. Het was een heel leuk project om te doen.’’

Twist
De tweedejaarsstudent kon als groot liefhebber van retro-games – en in het speciaal van Pacman – al zijn enthousiasme kwijt in het project. ‘’Het is één van de klassiekers. We vonden het leuk om daarmee aan de slag te gaan, maar wilden onszelf wel uitdagen’’, vertelt Max, die met zijn studiegenoten besloot een twist aan het origineel te geven. Want waar de klassieke versie alleen single player is, kan je in deze variant twee tegen een spelen. ‘’Dat was complex. Werken met kunstmatige intelligentie was ingewikkeld, maar we zijn er erg tevreden over’’, aldus Max, die tijdens het gesprek ziet dat een studiegenoot zijn eerder gezette highscore verpulvert. Dat betekent dat hij later op de dag zelf ook nog een poging gaat wagen. ‘’Ik ben competitief en speel om te winnen!’’

Scratch
Iets verderop in het lokaal klinken een hoop ‘ooh’s en ‘aah’s, die tot een climax komen wanneer de tijd in een potje van puzzel- en racespel Ram Race erop zit. ‘’Om te zien dat mensen het spel leuk vinden, is gaaf. Zeker omdat we het hele spel zelf ‘from scratch’ hebben bedacht en gemaakt’’, zegt Bram Scheepers, een van de studenten achter het spel.

Anders dan bij het Pacman van zijn studiegenoten, is Ram Race geen bestaand spel. Het bevat elementen van een van de eerste doolhofspellen van vroeger, maar daar is dan ook alles mee gezegd. ‘’We wilden graag iets origineels bedenken. Dat was moeilijk, maar wel heel leuk. We hebben álles zelf gedaan”, vertelt Bram bij het spel dat op een scherm in een pilaar te spelen is.

De games van de studenten worden beoordeeld op een aantal technische aspecten, zoals de werking van hard- en software en de moeilijkheid. Ook wordt meegenomen -zij het licht- hoe geboeid het publiek de spellen speelt. Dat is de zogeheten ‘fun-factor’.