Wat wilde ik vroeger worden als ik later groot was? Prinses, mama of politieagent was dan mijn antwoord. Nu, een heleboel jaren later, ben ik bijna afgestudeerd en is er geen spoor van de prinses, mama of politieagent te bekennen.
Afstuderen voelt echt als een hele grote drempel waar ik overheen moet. Veel van mijn vrienden zijn al een paar jaar afgestudeerd, dus ik heb al gezien dat het niks engs is. Maar er zijn een heleboel dingen die ik echt ga missen aan het studentenleven. Neem bijvoorbeeld Ome Duo, het studenten-ov, alle kortingen en vooral de vrije tijd die je hebt. Ondanks dat ik dit echt ga missen, kan ik niet wachten tot ik eindelijk afgestudeerd ben. Over elf weken heb ik (als het goed is) mijn diploma in handen. Dat zijn nog maar drie maanden, help!
Over drie maanden moet ik dus echt gaan werken. Ik werk naast mijn studie nu ook al 24 uur, maar het volwassen leven en dus 40 uur werken… Ik kijk daar nog niet echt heel erg naar uit, al lijkt het mij heerlijk dat je dan alle avonden en weekenden vrij hebt! De geldzorgen die de meeste studenten (waaronder ik) zo nu en dan ervaren, ga ik ook absoluut niet missen.
Om van die geldzorgen af te komen is het natuurlijk wel belangrijk om die eerste ‘grotemensenbaan’ te vinden. En als je die dan hebt gevonden, hoe ga je dan die onderhandeling in? ‘Hallo, ik ben Selène. Geef mij geld’ lijkt me niet de beste optie. Waarom leren wij dit nergens? Heel leuk hoor, dat ik ergens in een ver verleden heb geleerd hoe de Stelling van Pythagoras werkt, maar dat gaat mij hier echt niks mee helpen. Wat wel helpt voor mij, is het luisteren naar podcasts. Geuze en Gorgels hadden er pas een aflevering over. Ook praat ik met mijn vrienden die al in het werkveld zitten. De verhalen die ik voornamelijk steeds terug hoor is dat je hoger moet gaan zitten qua salaris dan je eigenlijk zou willen. Zeggen ze dan meteen ja, dan heb je het echt goed gedaan. En anders zak je samen nog wat naar beneden totdat je daar zit waar je eigenlijk zou willen zitten. Dan is iedereen blij!
Laten we zeggen dat dit uiteindelijk allemaal wel goed komt, dan kijk ik alweer een paar stappen vooruit. Momenteel woon ik in een studentenhuis en daar wil ik straks graag vertrekken. Mijn vriend en ik hebben al vaker besproken dat we willen gaan samenwonen. Super leuk, alleen jammer dat de huizenmarkt op dit moment echt een drama is. Misschien dan toch eerst samen gaan huren? Maar ook daar vallen we tussen wal en schip. Voor sociale huur gaan wij namelijk te veel verdienen, maar de particuliere huur ligt echt veel hoger. Daar zou je zomaar je hypotheek van kunnen betalen. Als studerende kan je het echt wel vergeten om een hypotheek te krijgen, maar we zijn wel al druk bezig met de voorpret. Waar willen we gaan wonen? Wat zijn echt onze harde eisen en waarin kunnen we strepen als dat nodig is? En soms is het gewoon heel leuk om Funda af te struinen, op zoek naar dat ene huis wat we nog niet kunnen betalen.
Nou, ik ga nog even genieten van de studentvoordelen. Zonder diploma kan ik die vaste baan en het huis helemaal vergeten.
Is het alweer tijd voor het maandelijkse bezoek van Ome Duo?
Punt. Of had jij nog wat?