‘Mr. Avans’ Gerard Kip neemt afscheid

Elke Bredase student en medewerker kent conciërge Gerard Kip. Met zijn nette jas en vriendelijke uitstraling is hij voor veel mensen de belichaming van het beste van de hogeschool. Ongewild moet Kip afscheid nemen van ‘zijn’ Avans vanwege het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd.

‘Ik blijf tot de laatste seconde, schrijf dat maar op!’ roept Gerard Kip geëmotioneerd. In april neemt de conciërge afscheid van Avans. Dan is hij 23 jaar in dienst geweest. Eigenlijk wil hij het liefst nog een jaar of twee door gaan. ‘Je bent toch al die jaren een soort vaderfiguur geweest. Met sommige studenten heb ik echt een band opgebouwd.’

Vóór Avans werkte Gerard Kip in de bonthandel, onder meer als verkoper van bontjassen. Maar bont raakt uit de gratie, het ging steeds slechter in de branche. ‘Ik werd ontslagen en moest op zoek naar iets anders. Via via hoorde ik over een baan als conciërge bij de hogere laboratoriumschool in Etten-Leur. Ik ging op gesprek en mocht beginnen. Eigenlijk had ik geen idee wat het werk inhield. Op mijn eerste dag kwam ik in mijn nette pak, dat ik ook droeg in de bontwinkel. Daar keken studenten en medewerkers wel even van op.’

Reizen
‘Eigenlijk was het de bedoeling dat ik een jaar zou blijven en dan weer zou terugkeren in de bontsector. Dat is iets anders gelopen.’ Het duurde niet lang of Kip vond zijn draai in Etten-Leur. ‘Het was een kleine locatie. Je kende alle studenten. Ik ging reizen organiseren naar Rome en Boedapest. Daar was alle ruimte voor en ik vond het leuk om te doen.’
Het kwam in die jaren vaak voor dat Kip ’s avonds nog aan het werk was. ‘Ik was huismeester van een aantal studentenflats. Dan werd ik gebeld of ik een lamp kon vervangen of had een student zich buitengesloten. Dag en nacht stond ik voor ze klaar, dat was geen probleem. Het voelde alsof het mijn eigen kinderen waren. Ik wist alles van ze.’

Grote locatie
Heel anders natuurlijk dan op de grote locatie in Breda. ‘Daar wilde ik eigenlijk helemaal niet werken. Zo groot, zo massaal. Een leerfabriek, vond ik. Het is onmogelijk om alle studenten die hier rondlopen te kennen, al kom ik best ver denk ik. Maar de sfeer is natuurlijk totaal anders. De werkzaamheden ook. Toen ik begon als conciërge haalden we de prullenbakken leeg en vervingen we zelf lampen. Dat mogen we allemaal niet meer. Dat wil niet zeggen dat ik mijn werk nu niet meer met plezier doe hoor. Het contact dat je elke dag hebt met jongeren is zo waardevol.’
Als conciërge zie en hoor je veel. ‘Ik heb weleens twee docenten vrijend aangetroffen in een klaslokaal. Maar dat doen studenten ook hoor. Laatst liep ik op de vierde verdieping en zag ik een muts boven een raam op en neer gaan. Was er een stelletje bezig. Dat zijn aparte situaties.’

Vertrouwenspersoon
Lief en leed deelde Kip de afgelopen decennia met Avansstudenten. ‘Ik was ook een vertrouwenspersoon. Er kwam eens een jongen naar me toe: “Gerard, wil je een sigaret van me?” Toen ik vroeg waarom, vertelde hij dat het zijn laatste pakje was omdat hij ’s avonds een einde aan zijn leven wilde maken. Zo’n jongen breng ik dan naar de decaan. Maar dat hakt er wel in. Ik vind het vooral erg als ik dat soort studenten niet meer op school zie komen. Als ik ze uit het oog verlies.’
Kip kan de binnenstad niet in of hij wordt begroet. ‘Bij winkels of op straat. Je komt altijd wel oud-studenten of medewerkers tegen die zich jou herinneren. Dat doet me goed.’
Al zijn hele leven is Kip trouw supporter van de Bredase voetbalclub NAC. Legendarisch zijn de toernooien die hij organiseerde toen hij bij de Pabo op het Dr. Jan Ingenhouszplein werkte. ‘Dat waren stevige partijtjes, vooral vrouwenvoetbal. Ik kocht als prijzen altijd van die knuffelkippen. Zelfs de directie stond achter de Kip-cup.’

Weggaan
‘Laatst kwam er een meisje naar mij toe: “Gerard, ik vind het zo erg dat je weg gaat, voor mij blijf jij altijd de man van Avans”. Ik moet weg omdat ik 65 word. Dat is Avansbeleid. Mijn vrouw is jonger en werkt nog wat jaren door. Ik was ook nog dolgraag doorgegaan. Wat moet ik alleen thuis? Zonder het contact met al die mensen? Ik weet het werkelijk niet.’
Kip heeft lang gehoopt toch nog te mogen blijven bij Avans. ‘Er is van alles beloofd, ik heb er zelfs met het College van Bestuur over gesproken, studenten hebben een Facebookactie opgezet. Het heeft allemaal niet mogen baten. Uiteindelijk komt het afscheid voor mij dus toch nog onverwachts. Ik ga de studenten en medewerkers echt ongelofelijk missen.’

De afscheidsreceptie van Gerard Kip is vandaag vanaf 16.00 uur in de Serre van de Avanslocatie aan de Hogeschoollaan.