Fruitcorso Tiel: Avansstudent Sven ontwerpt en bouwt ingenieuze fruitwagen

Tonnen kilo’s aan groente en fruit, minutieus verwerkt in bijzondere patronen op een wagen waar je u tegen zegt. Dat is in een notendop waar student Sven zich elf maanden per jaar mee bezig houdt: een wagen ontwerpen voor het fruitcorso in Tiel.

Kunstwerken, zijn het volgens Sven. De grote wagens die elk jaar midden september meerijden tijdens hét evenement van Tiel en omstreken. De stad en omringende dorpen liggen in de streek de Betuwe in Gelderland die rijk is aan boomgaarden. Je kunt het fruitcorso vergelijken met het bloemencorso in Zundert. Of met de carnavalsoptochten, waar elke vereniging zich van zijn beste kant laat zien. Maar: “Wij gaan verder dan carnaval”, vertelt Sven, tweedejaarsstudent Communication & Multimedia Design.

“In oktober ben ik al aan het bedenken en ontwerpen wat er over iets minder dan een jaar rondrijdt. Vanaf januari begint de bouw.” Zo’n wagen gaat dus niet over één nacht ijs en je moet er gevoel voor hebben, volgens Sven. “Zo’n piepschuimenhoofd kan niet iedereen maken. Met één hoofd was ik al drie maanden bezig. Sommige weken ben ik vier avonden in de week bezig met de wagen!”

Fruit
Het fruit dat erop geplakt moet worden, komt de week van tevoren pas binnen, wanneer de wagen zelf af is. “We hebben op het einde zeventig man nodig om al het fruit erop te zetten.” Via veilingadressen wordt groot ingeslagen. “Het gaat om een paar ton. Hoeveel kilo weet ik niet precies, we hebben gespecialiseerde mensen om dat in te kopen. Voor al dat groente en fruit betalen we gewoon!” Door de warme zomer was het fruit dit jaar wel een stuk duurder en er waren wat problemen met het formaat tomaten. Sven: “Dat was even stressen!”

‘Voor al dat groente en fruit betalen we gewoon!’

Alleen het allerbeste fruit gaat op de wagens. “De jury kijkt tijdens de beoordeling ook naar de versheid.” En er mag absoluut géén exotisch fruit op, vertelt Sven. “Alleen dat wat in Nederland geteeld wordt.”

Snoepen van al het groente en fruit gaat niet. “Overal zit al een laagje lijm op. Sommige soorten moeten met een kwast alvast voorgelijmd worden want niet alles plakt altijd even goed.”

Magisch moment
Alle vrijwilligers die helpen met het fruitcorso in Tiel en de omringende dorpen hebben de vrijdag voor het corso vrij. “En we halen de hele nacht door.” Liters koffie gaan er dan doorheen. “En heel veel soep en bitterballen. Tussendoor komen fanfares langs om te spelen om de moed erin te houden.”

‘Ik heb ongeveer 25 minuten geslapen in drie nachten’

Zaterdag om negen uur is het na maanden bloed zweet en tranen tijd om de wagen naar buiten te rijden. “Dat is zo’n magisch moment!”, blikt hij verrukt terug. “Er zijn dan geen auto’s en fietsers te zien op straat. Écht helemaal niks! En je ziet de wagen voor het eerst in daglicht. Er valt op dat moment nog wel eens iets van de wagen af. Maar daarna is het loslaten na een heel jaar.”

Dit jaar werd er voor het eerst ook een Corso by night georganiseerd. “Ik heb ongeveer 25 minuten geslapen in drie nachten”, kijkt Sven terug.

Geen zonde, maar kunst
Op het einde gaan er kliko’s vol met fruit en groente weg. “Groente en fruit waar geen lijm op zit, gaat gewoon netjes naar de voedselbank of onszelf. Zo at ik diezelfde week nog heel veel broccoli.”
Of het niet zonde is van het al het groente en fruit? Daar is Sven heel duidelijk in: “Nee, dit is kunst! Het is promotie voor de stad. Bloemen eet je toch ook niet?” verwijst hij naar het corso in Zundert.

“Afkickverschijnselen!” reageert Sven op de vraag hoe het gaat nu het corso erop zit. “Iedereen weet: in september hoeven ze mij niet te vragen om gezellige dingen te doen. En tijdens het afbreken van de wagen ben ik er niet bij, dat kan ik niet aanzien.”