Oké om je niet oké te voelen, laat Mila zien met ‘je kent mijn verhaal niet’

Twee gezichten, angstaanvallen, people pleaser. Van buiten zie je het niet, het leed is er wel. Het is oké om je niet altijd oké te voelen. Dat is de boodschap van student Communication & Multimedia Design (Breda) Mila van der Linden met haar project ‘Je kent mijn verhaal niet’. Tijdens de mental health maand deelt zij elke dag op Instagram op een integere manier verhalen van anderen.

“Sociale media wordt gebruikt om het beste en het mooiste van jezelf te laten zien. Terwijl het zoveel beter in kan worden gezet om mensen samen te brengen die een moeilijke periode doorgaan of een moeilijke periode doormaken”, vertelt Mila. 

Mila’s verhaal
Mila trapte haar project af met haar eigen ervaringen. Openlijk deelt ze hoe ze met twee gezichten kampte: “Al vanaf jongs af aan ben ik begonnen met het dragen van een masker. Vanaf de buitenkant leek ik meestal heel vrolijk en extravert, maar van binnen was ik beschadigd en leed ik veel pijn.” 

View this post on Instagram

Elena 14 || Alles is stil Toen ik 9 jaar oud was overleed mijn opa aan longkanker. Ik had er veel moeite mee, want ik was pas 9. Vaak had ik nog een gevoel dat hij er toch nog was of dat ik hem ergens zag. Ik heb er toen met niemand over gepraat of over durven praten. Ik heb het nog steeds niet helemaal verwerkt en dit jaar op 8 februari overleed mijn oom aan kanker. Ik ging weer opnieuw door alles heen. Het enige wat beter ging is dat ik nu weet hoe ik ermee om moet gaan. Ik heb inmiddels met mijn moeder en vertrouwenspersonen over gepraat. Ook ben ik al sinds vroeger bezig met zingen, maar toen dat gebeurde heb ik dat een lange tijd niet meer gedaan. Sinds 2 jaar ben ik het weer gaan proberen en helpt het om mijn emoties te verwerken. Veel mensen om mij heen steunen me door dik en dun. En daar ben ik heel dankbaar voor!

A post shared by Mila van der Linden (@justmielss) on May 11, 2019 at 8:20am PDT

In eerste instantie wilde ze haar verhaal niet delen. “Je weet niet hoe mensen reageren. Straks denken ze dat je het alleen om aandacht doet? Straks vinden ze het maar stom, begrijpen ze je niet.” Een vriendin spoorde Mila aan om het wel te doen. “Daar ben ik heel dankbaar voor. Als je zo’n project maakt, moet je natuurlijk zelf ook niet bang zijn voor wat er komen gaat.”

View this post on Instagram

View this post on Instagram

A post shared by Mila van der Linden (@justmielss) on May 16, 2019 at 8:24am PDT

Maaike || 20 jaar Vanaf dat ik klein ben, ben ik altijd erg streng op mezelf geweest. Ik moest en zou altijd het beste halen wat er is en iedereen moest me aardig vinden. Op de middelbare school en op de basisschool vond ik het moeilijk om aansluiting te vinden in een groep. Vaak was ik “anders” wat meestal niet meteen slecht was, maar je hoorde er toch niet bij. Op het HBO kwam het allemaal pas echt naar boven, ik vond het moeilijk om goede connecties te vinden de eerste jaren. Vaak denk ik veel te veel na over wat ik ga zeggen en hoe ik het ga brengen en vind ik het doodeng om voor een groep te staan. Soms gaat het geweldig goed en soms klap ik helemaal dicht. Het ene moment ben ik een super gezellige extroverte meid en het andere moment klap ik helemaal dicht, bang voor wat anderen van me denken. Op sociaal en prestatie gebied heb ik faalangst. Deze faalangst heeft ertoe geleid dat kosten wat het kost ik toch al mijn studiepunten heb gehaald in een keer en ik ook nachten niet kon slapen als er een toets of deadline aankwam. Ondanks de goede resultaten ben ik altijd bang nooit mijn opleiding te kunnen halen. Iedere dag probeer ik eraan te werken en mijn “angsten” te verslaan. Mensen aanspreken, netwerken, trots zijn op mijn werk deze “makkelijke” dingen zijn voor mij het engste wat ik kan doen op een dag. Ik merk nog steeds dat ik het moeilijk vind mijn mening te uiten en mezelf te presenteren. Nooit vind ik mijn werk goed genoeg

A post shared by Mila van der Linden (@justmielss) on May 14, 2019 at 7:59am PDT

Impact
“Ik kan er makkelijk over praten omdat het gewoon is wie ik ben. De gebeurtenissen hebben mij gevormd. Gelukkig is mijn post heel goed ontvangen. Als ik niet met mijn eigen verhaal was begonnen, had het project veel minder impact”, denkt Mila. “Ik had ook minder mensen kunnen helpen met hun verhaal te vertellen. Ik heb al veel reacties ontvangen van anderen dat het een opluchting is. Eindelijk kunnen ze erover kunnen praten, al dan niet anoniem.”

View this post on Instagram

A post shared by Mila van der Linden (@justmielss) on May 16, 2019 at 8:24am PDT

Mensen mogen zelf hun verhalen insturen. “Die mogen gaan over mentale ziektes, angsten, sterfgevallen of een andere gebeurtenis of trauma waar je veel van heb geleerd. Met ‘je kent mijn verhaal niet’ zien anderen dat ze er niet alleen voor staan en dat er meer door hetzelfde gaan.”