Nils van Bruggen is tweedejaarsstudent Integrale Veiligheidskunde (IVK) in Den Bosch en tevens studentassessor. In die functie vormt hij een brug tussen de student en opleidingdirectie en zet hij studentonderwerpen op de agenda. Maar dat kan hij wel pas doen als studenten hem weten te vinden.
Eigenlijk wilde Nils lid worden van de academieraad. Hij deed vorig jaar collegejaar mee aan de verkiezingen, maar werd op 1 stem na niet gekozen. ‘’Niet veel later werd ik gevraagd om studentassessor bij de academie te worden. Dat leek me leuk, al wist ik niet precies wat het inhield’’, vertelt de tweedejaarsstudent, die er na wat lezen achter kwam dat de rol van een studentassessor vrij veel lijkt op die van iemand uit een opleidingscommissie.
Hoge mensen
Als assessor is hij de koppeling tussen studiegenoten en de directie. Hij is het zelfstandige aanspreekpunt voor studenten op het gebied van onderwijsgerelateerde vragen en beleidsvraagstukken en woont directie-overleggen en studiedagen bij. Daarin probeert hij het perspectief van de student duidelijk te maken. Zijn advies wordt gevraagd en gehoord. ‘’Dat bevalt erg goed, het is erg leuk. De directie luistert echt naar je’’, vertelt Nils, die het werk de eerste weken best spannend vond. ‘’Directieleden zijn toch hoge mensen. Het voelt alsof die ver van je af staan. Om daar dan je mening aan te geven, was best moeilijk. Maar het wordt steeds makkelijker.’’
Herclustering
De laatste maanden stonden de directie-overleggen en studiedagen vooral in het teken van de komende herclustering bij Avans, waar ook voor IVK een hoop veranderd. Nu kent de opleiding zo’n 1200 studenten uit alle leerjaren. Dat worden er straks meer omdat de academie in een cluster komt met de opleidingen Finance & Control, Accountancy, Human Resource & Management en Overheidskunde. Nils probeerde er in die overleggen voor te zorgen dat de lijntjes voor studenten die ergens mee zitten en hulp zoeken kort blijven. ‘’Ik heb het gevoel dat de afstand nóg groter wordt tussen studenten en de directie. Het is nu al soms lastig om contact te zoeken, dat moet straks wel mogelijk blijven’’, vertelt hij. ‘’Het is een heel groot, gecompliceerd project. Als studentassessor probeer ik daar iets in te kunnen betekenen door te adviseren.’’
Mannetje staan
Het vrijwillige werk neemt zo’n vijf uur per maand in beslag en is volgens Nils goed te combineren met zijn studie en bijbaantje. Hij ziet het bovendien niet als werk, maar als iets leerzaams. ‘’Als IVK’er leer ik over bedrijfsprocessen en advies geven over beleid. Als je iets gedaan wil krijgen, moet je je mannetje staan en je mening geven. Dat doe ik als assessor. Dit bereidt me dus voor op later’’, vertelt de Avansstudent, die inmiddels overigens óók in de academieraad zit. ‘’In eerste instantie was ik me daar niet zo van bewust, toen leek het me vooral tof om te doen. De realisatie dat ik er mee aan mijn toekomst werk kwam pas later.’’
De student is voor onbepaalde tijd gekozen en kan de komende jaren dus waarschijnlijk zijn werk blijven uitvoeren. Omdat de functie vrij nieuw is, merkt Nils dat niet iedere student én medewerker van zijn academie van zijn bestaan weet. Daarom hoopt hij meer bekendheid te krijgen. ‘’Een academieraad is veel bekender, dat kennen mensen wel. Voor de studentassessor is dat anders’’, vertelt Nils.
Hoe hij dat wil bereiken, weet hij wel. ‘’Ik wil een plek creëren waar studenten terechtkunnen als ze iets willen melden. Een centraal mailadres oprichten is iets wat ik de komende tijd wil gaan doen. En studenten mogen we natuurlijk ook altijd een berichtje sturen, als ze een probleem hebben op het gebied van projecten, de Onderwijs – en Examenregelingen (OER) of andere onderwijszaken. Dan koppel ik het terug naar de directie.’’
Punt. Of had jij nog wat?