Hoe moet je omgaan met het verlies van een dierbare als je niet zo’n prater bent? Pabostudent Tessa de Bok bracht onlangs twee activiteitenboeken uit waarin ze dat uitlegt aan kinderen, jongeren en volwassenen.
Een hechte familie, dat heeft vierdejaarsstudent Tessa altijd gehad. Samen met haar ouders en broertjes werd er altijd al veel en graag gepraat over van alles. Maar toen in 2021 haar opa overleed met wie de Avansstudent een goede band had, viel het gesprek stil. ‘’Iedereen had er veel moeite mee, ik ook. Maar erover praten gebeurde niet, dat kropten we op’’, zegt Tessa. ‘’Mijn broertjes van zeven en dertien gingen in zichzelf leven, wat mij nóg emotioneler maakte. Toen dacht ik: dit moet anders.’’
Een jaar na het overlijden van haar opa volgde Tessa het blok rouw en verlies op de Pabo in Breda. Daar kreeg ze de opdracht om iets te ontwerpen wat kinderen ondersteunt in het rouwproces. ‘’Zo kwam ik op het idee van een activiteitenboek. Praten kan lastig zijn, want soms weet je in een heftig rouwproces niet wat je nou precies voelt. En als je dat zelf al niet weet, hoe kun je dat dan overbrengen in woorden? Praten is niet voor iedereen de oplossing’’, aldus de Avansstudent. ‘’Maar als je zelf iets op papier kunt schrijven en door middel van hulpvragen en opdrachten gestuurd wordt, leek me dat een goede vorm.’’
Opdrachten
Tessa bedacht en ontwikkelde zelf via Canva een boek vol opdrachten voor kinderen die over verschillende rouwfases gaan. Eerst moet je jezelf voorstellen, net als in een dagboek. Daarna volgen algemene teksten over rouw, om vervolgens bij een aantal meerkeuzevragen uit te komen waar je kunt invullen welke emoties je voelt. ‘’Daarna schrijf je een rouwplan. Daarin benoem je wie je kunt bellen en, wat je zelf kunt doen als je bepaalde emoties ervaart of wat anderen voor je kunnen doen’’, zegt Tessa, die ook een opdracht heeft toegevoegd om een ‘rouwplaylist’ te maken. ‘’Daar kun je invullen welk nummers je graag luistert als je je op een bepaalde manier voelt.’’ Ook zitten er knip- en plakopdrachten in. Kinderen kunnen dan spullen in het boek toevoegen die ze doet denken aan de overledene.
Afscheidsbrief
Alle opdrachten uit het boek leiden tot het schrijven van een afscheidsbrief voor degene die is overleden. ‘’Alles over die persoon staat daar dan in. Als je dat hebt gedaan, is het klaar. Het boek kan dan dicht, dan kun je het loslaten’’, zegt Tessa.
Groot aanbod
Boeken over rouwverwerking voor kinderen zijn er al een hoop, vertelt Tessa. Toch is haar boek anders, zegt ze. ‘’Dit is namelijk geen leesboek. In dit boek kun je je eigen proces vastleggen. Dat kan in leesboeken, waarin de hoofdpersonages vaak dieren zijn en waarin je je vast wel kunt herkennen, niet. Ik twijfelde eerst of mijn boek wel wat kon betekenen, maar ik vind van wel.’’
Dat blijkt ook wel uit de verkoopcijfers. Inmiddels zijn er al 250 exemplaren van het boek verkocht. Dat maakt de Avansstudent blij, want volgens haar is het belangrijk om met rouw bezig te zijn. ‘’Als je er niet bij stilstaat, blijf je erin hangen. Dan krijgt het geen plek en eet het je vanbinnen op. Mensen zien dan door de bomen het bos niet meer en dan heeft het impact op hun gezondheid. Rouwgevoelens mogen er zijn, maar het is belangrijk om het een plek te geven. Zodat je door kunt gaan in je leven.’’
Ook voor volwassenen
Toen ze een proefversie van het boek liet invullen door haar broertjes, wilde ook haar moeder dat doen. Dat beviel haar. “Ze zei dat ook zij er baat bij had. Daardoor kwam ze met het idee om het boek ook voor jongeren en volwassenen uit te brengen. Uiteraard met wat aanpassingen en toevoegingen, maar de kern blijft hetzelfde: een activiteitenboek over omgaan met rouw en verlies’’, zegt de student, die nu dus twee boeken heeft uitgebracht.
‘’Het besef dat mijn boek bij iemand thuis gebruikt wordt en mensen in heftige tijden helpt, vind ik heel mooi en geeft me een fijn gevoel. Ik hoop dat mensen er iets aan hebben.’’
De editie voor kinderen is via deze link te koop, de editie voor jongeren en volwassenen via deze link.
Punt. Of had jij nog wat?