Het begon voor Avansstudent Melle Windig en zijn groepsgenoten als project voor de Avansminor Stopmotion, maar het werd een film die op filmfestivals over de hele wereld te zien is. Cell Buddies, waarin onwaarschijnlijke vriendschap centraal staat, gooit hoge ogen.
Een sluwe, niet heel vrolijke wasbeer Sam en de aardige maar wat naïeve zeekoe Bob vormen de hoofdpersonen in Cell Buddies. De twee zijn celgenoten, maar Sam wil ontsnappen. Het plan is om dat alleen te doen, al ziet Bob het wel zitten om mee te gaan. Sam denkt daar echter anders over.
Positieve film
‘’Het is een positieve film die over onwaarschijnlijke vriendschap gaat. Je ziet op filmfestivals tegenwoordig veel zware, negatieve films. Als ik die festivals bezoek en alleen maar heftige films zie, vind ik dat niet zo leuk’’, zegt Melle Windig, derdejaarsstudent die de opleiding Illustrated & Animated Storytelling bij St. Joost School of Art & Design volgt. Samen met Avansstudenten Miguel Reyes, Jurgen de Smit, Hidde Alberts en Arjen van der Plas van de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht maakte hij de film. ‘’Daarom wilden we iets liefs en luchtigs maken, waar je blij van wordt om naar te kijken. Er zit wel wat spanning in, maar het is geen film waar je gestrest van wordt.’’
Prijzen
Cell Buddies, dat in januari uitkwam, maakt inmiddels kans op filmprijzen van over de hele wereld. Zo werd de film onder meer genomineerd voor een prijs in Bangkok, Sudan, Colombia en Bulgarije, nadat Melle de productie instuurde naar de evenementen en een jury de film accepteerde. Hoe is dat succes te verklaren? ‘’Stopmotion komt redelijk weinig voor, onze luchtige film is een niche op veel festivals en de karakters in de film ontwikkelen zich. Ook is Cell Buddies een universele film. Het gaat niet over problemen op een bepaalde plek of regio, maar is simpel in concept en gaat met het thema vriendschap over iets waar iedereen zich in bepaalde mate wel in herkent’’, zegt Melle. Eerst meldde hij de film bij ieder filmfestival aan. ‘’Nu alleen nog bij de festivals die we cool vinden. We krijgen meer ‘nee’ dan ‘ja’ te horen, maar komen binnen bij zo’n veertig procent en dat is meer dan verwacht.”
Vliegen
Genomineerd worden voor prijzen over de hele wereld, betekent niet dat Melle iedere week in het vliegtuig stapt. Daar heeft hij als student het geld niet voor. ‘’Maar ik zou graag naar een filmfestival in Berlijn gaan. Dat vind ik een leuke stad. Ik zit ook te denken om in juli naar filmfestival Meetings of Young Europeans Cinema in Bulgarije te gaan. Van de 1813 inzendingen werden er maar 37 aangenomen, waaronder die van ons. Dat voelt bijzonder. Ook is het festival voor jonge filmmakers en heeft het connecties met het Europese filmfonds.” In het geval van winst, wacht meestal de eer of soms een geldbedrag.
Fysiek werk
Melle maakte de film tijdens de minor Stopmotion. Dat vond hij als animator een leuke minor om te volgen. Want waar hij normaal gesproken vooral achter de computer zit, maak je bij stopmotion fysieke objecten. ‘’We maakten de poppen, vloeren en de muur. Dat was een fijne afwisseling. Wat we hebben gemaakt, kan ik nu ook echt houden’’, zegt Melle, die er bewust voor koos om een film te maken die zich in de gevangenis afspeelt. ‘’Dat was praktisch haalbaar. Tijd om iets supercomplex te maken, hadden we niet. Een gevangenis bestaat uit cellen en muren: dat lukte.’’
Selecteren
Het maken van de film bracht ook uitdagingen met zich mee, vertelt de Avansstudent. Bij de voorbereiding lagen veel ideeën op tafel, maar die bleken niet allemaal haalbaar. ‘’Een film van twee uur maken ging als student in één semester niet lukken. Dus dachten we na over wat we wel wilden laten zien en wat niet. Wanneer we geen antwoord hadden op de vraag wat we met ieder shot wilden vertellen, vroegen we onszelf af hoe belangrijk het was om toe te voegen in de film. Zo begonnen we met vier personages, maar eindigden we met twee’’, zegt Melle, die veel hulp van docenten Paul Moggre en Henk van Alphen kreeg. ‘’Zonder hun lessen zou de film er niet zijn geweest. Ik heb veel van ze geleerd. De credits gaan echt naar hen.”
Nu de eerste productie van Melle het zo goed doet, richt hij zijn ogen op de toekomst. Het doel is om een stage te vinden, maar de plannen voor een nieuwe film worden al gesmeed. ‘’Nu een met een wat zwaarder thema, in 2D-animatie. Het doel is om ook die film te gaan inzenden naar festivals, om meer zichtbaarheid als maker te krijgen’’, aldus de derdejaarsstudent die het studiegenoten aanraadt eigen werk ook in te zenden voor dergelijke prijzen. ‘’Veel werk gaat wanneer het af is in een laatje, dan wordt er nooit meer naar gekeken. Maar je maakt kunst omdat het gezien moet worden, vind ik in ieder geval.’’
Punt. Of had jij nog wat?