Veel studenten slaan tijdens hun studie hun vleugels uit en verlaten het ouderlijk nest. Van hotel mama naar zelf koken en de was doen. Hoe vergaat het Avansstudenten die uit huis gaan? Yera Wedema, eerstejaarsstudent aan de Pabo in Breda, verhuisde niet naar een studentenhuis maar trok in bij haar oma.
Geen kratten bier in de gang, geen opgestapelde vaat en geen schunnige posters aan de muur. Wel een spelend neefje van vier jaar oud dat op bezoek is, een schone keuken en een oma die aan het koken is op het moment dat Punt langsgaat bij Yera Wedema.
Verveling
Yera woonde tot voor kort bij haar ouders in dorp Waddinxveen. Ze had er vriendinnen en ging er naar de middelbare school. “Maar ik wist: als het kan, ga ik zo snel mogelijk weg. Het is een echt dorp, waar ik me verveelde”, zegt de Avansstudent. Nadat ze zich inschreef voor haar studie, begon de zoektocht naar een woonplek.
In deze miniserie spreekt Punt met studenten die sinds kort op zichzelf wonen in een van de Avanssteden. Ben jij een Avansstudent die onlangs in Den Bosch, Tilburg of Roosendaal is gaan wonen? Laat het ons dan weten via punt@avans.nl.
Met anderen in een studentenhuis wonen, trok Yera niet zo. Niet dat het haar tegenstond, maar het idee van een woning delen met vreemden maakte haar niet enthousiast. Toen dacht ze aan haar oma, die op vijf minuten fietsen van de Hogeschoollaan woont en waar ze graag op bezoek gaat. En die ook nog eens met het plan speelde een leegstaande kamer te verhuren. “Ik dacht: waarom vraag ik het haar niet? Ze woont hier alleen en ik heb een hele goede band met haar”, vertelt de student.
Huisgenoten
Oma zei ‘ja’, en dus verhuisde Yera naar de Avansstad. Daar woont ze nu iets langer dan een maand. “Dat voelt heel vertrouwd. Het voelt eigenlijk niet alsof ik op kamers woon, terwijl ik dat officieel wel doe. Van op kamers gaan heb ik het beeld dat je je huisgenoten nauwelijks ziet, maar dat is hier niet zo. Ik woon gewoon bij oma, die kende ik al en samen delen we een huis”, aldus Yera.
Dat de eerstejaars bij haar oma woont, betekent niet dat ze in huis nergens naar hoeft om te kijken. Omdat haar oma fulltime werkt als sociaal wijkbeheerder voor een woningbouwcorporatie in Tilburg, hebben ze afspraken gemaakt over het huishouden. Boodschappen doen ze allebei, net als koken en de was. “Dat gaat goed.”
Ritme vinden
Maike Elias, de oma van Yera, moest wel nadenken over de vraag van haar kleindochter, zegt ze in haar nu gedeelde woonkamer. “Een paar weken. Sinds 2017 woonde ik alleen, wilde ik een bepaalde vorm van vrijheid opgeven?”, zegt Elias. Een leegstaande kamer verhuren was iets waar ze al vaker aan had gedacht. “Ik heb een leuke band met mijn kleinkinderen. Als je ze op deze manier kunt helpen, is dat heel leuk. Wie maakt dit nou mee als oma?”
Voor de 65-jarige is het soms even wennen, vertelt ze. De automatismen in het samenwonen moeten er nog worden ingeslepen. “Van elkaar weten wie wanneer thuis is, kookt en schoonmaakt: daar zoeken we nog een goed ritme in. Maar het is al wel heel gezellig samen”, zegt ze, en ze denkt dat dat ook zo blijft. “Het huis is groot genoeg. Als er een moment komt dat ik Yera niet wil zien, kan een van ons naar boven gaan.”
Feestjes
Als er vrienden willen langskomen bij Yera, is dat geen probleem. Iedereen is welkom, als ze zich maar gedragen. Haar oma hoeft zich geen zorgen te maken over feestende jongeren die de hele nacht doorhalen. “Ik ben geen feestbeest die van uitgaan houdt. Op een terrasje zitten vind ik leuk, maar dat is het dan wel”, zegt Yera, die onlangs een leuke dag had op het INTRO Festival. “Daar vermaakte ik me goed, dus wie weet.”
Inrichting
Yera heeft op de bovenverdieping een kamer voor zichzelf, voor de rest delen oma en kleindochter het huis. Haar kamer richtte de Avansstudent naar eigen smaak in. “Maar ook de aankleding in de rest van het huis vind ik leuk. Superschattig zelfs. Ieder seizoen verandert oma de inrichting en dat is helemaal naar mijn smaak. Ik hou van deze stijl”, zegt ze aan de keukentafel met grote groene planten op de achtergrond.
In Breda wonen bevalt Yera goed. Ze houdt van de mooie natuur en de vele activiteiten in de stad. Maar hoe leuk ze het ook vindt om uit het dorp te zijn en meer zelfstandigheid te hebben, ze mist Waddinxveen soms wel. “Ik woon anderhalf tot twee uur van mijn gezin vandaan, soms vind ik dat lastig. Als ik naar mijn ouders wil, moet ik goed plannen. Want ik heb veel te doen op school”, zegt ze. ‘’Ook mis ik mijn vriendinnen. Ik spreek ze nog steeds, maar zie ze minder. Maar het studentenleven is ook bedoeld om nieuwe mensen te leren kennen.’’ Wat wel weer een voordeel is: familie die in of rond Breda woont, zoals haar neefje, oom en tante, ziet ze door haar verhuizing wel een stuk vaker. “Dat is leuk.”
Oma blijft oma
De twee zijn technisch gezien huisbaas en huurder, volgens Yera voelt dat niet zo. “Oma is oma en dat verandert niet. Ik woon nu alleen bij haar”, zegt de Avansstudent, die geniet van leuke dingen doen met haar oma. “We houden allebei van de natuur en wandelen of fietsen graag samen. Ook hielp ik pas bij het vrijwilligerswerk van oma. Dat was heel gezellig.”
Tot nu toe bevalt het beiden goed om samen te wonen en ze verwachten dat dat de komende tijd ook het geval blijft. Wel is er afgesproken om deze constructie uiterlijk aan te houden tot het moment dat Yera afstudeert bij Avans. “Daarna ga ik op zoek naar mijn eigen stekkie”, zegt ze.
Punt. Of had jij nog wat?