Na de bom op de islamitische school in Eindhoven heeft Huub Eeken, docent Sociale Studies in Breda, een brief geschreven aan de medewerkers van de school om zijn medeleven te betuigen. Eeken en zijn vriendin wonen bij de school om de hoek.
‘Vannacht is met een knal het besef tot ons doorgedrongen dat wij niet langer in stilte getuigen willen zijn’, schrijft hij.
‘Als docent ethiek en maatschappelijk werk, praat ik vaak met mensen over moraal. Maar als ik daar niets mee zou doen, zou ik geen knip voor mijn neus waard zijn’, zegt Eeken. Bij de brief stopte de docent een medaille van Sint Christoffel, ‘een talisman voor geloof en vertrouwen’, schrijft hij in zijn brief. Toen een paar dagen later een islamitische school in Uden afbrandde, heeft hij naar deze school een variant van dezelfde brief gestuurd.
‘Wat er nu allemaal in Nederland gebeurt, daar word je onrustig van’, vertelt Eeken. ‘Het komt steeds dichterbij. Maar je moet ook begrijpen dat je via de media alleen de extreme beelden van de werkelijkheid krijgt voorgeschoteld. ’t Is moeilijk om dan de verschillende kanten van de zaak en de achtergronden er van te begrijpen. Daarom moeten we ruimte maken voor ontmoetingen. We moeten gewoon naar elkaar toe gaan. Dat klinkt idealistisch, maar een beetje idealisme is beter dan alleen kijken naar wat er fout gaat.’
Voor Eeken betekent het voorval een hernieuwde kennismaking met de wijk. Hij zocht contact met de leefbaarheidscommissie en deed vrijdag mee aan het menselijk schild dat rond de school werd gevormd door buurtbewoners. ‘We zijn allemaal bang door wat er gebeurd is. Tegelijkertijd is er de gedachte dat dit niet mag gebeuren. Veel mensen beseffen nu dat het verschil tussen de bevolkingsgroepen niet zo groot mag worden. We moeten stoppen met het cultiveren van verschillen en proberen waardevolle kanten van elkaar te zien.’
Ook in zijn lessen besteedde de docent aandacht aan de recente ontwikkelingen. ‘Ik heb gesprekken tussen de studenten gestimuleerd waarin zij juist niet-politiek correcte uitspraken mochten doen, waarbij ik ze wel heb gevraagd door te vragen als ze niet begrepen wat de ander bedoelde. Ook in zo´n klas merk je dat mensen elkaar niet echt kennen. Dat zette de studenten ook aan het denken.’ (PM)
Punt. Of had jij nog wat?