‘Een boom?’ ‘Een tak?’ ‘Een ijskristal?’ ‘Een verdord blad?’ ‘Mogen we er eigenlijk op zitten?’ Niemand schijnt te weten wat de groene kronkels op het buitenplaza aan de Hogeschoollaan voor moeten stellen. ‘Ik wist niet eens dat het een kunstwerk was!’ geeft een studente Commerciële Economie toe. ‘Zoiets past beter bij St. Joost,’ meent een medestudente. Ook als de dames opvangen dat het om een synaps gaat, wordt de verwondering er niet minder om. ‘Wat doet een zenuwcel hier?’
De betekenis van het gehele kunstwerk van Herman Lamers is voor de meesten ook een compleet raadsel. Een deeltijdstudent Management in de Zorg durft zich er wel aan te wagen. ‘Aparte delen vormen één geheel’, oppert ze met een groot vraagteken in haar blik. Maar wat wil de grote steen die er vorige week is bijgekomen dan zeggen? ‘Eén brok informatie!’ suggereert dezelfde student, die er nu zin in begint te krijgen. Ze kan het wel waarderen, een beetje kunst bij een school. Misschien dat studenten op deze manier kunst een beetje meer gaan waarderen.
Desondanks is niet iedereen die mening toebedeeld. ‘Het is wel leuk, gezellig en zit goed, maar toch vind ik het wel een beetje geldverspilling’ meent een student Accountancy. Ze vindt dat haar collegegeld nuttiger gebruikt zou kunnen worden. Ze vindt de toevoeging van de steen te veel contrast, ‘het past niet meer.’
Het kunstwerk houdt een groepje studenten zittend op een andere tak van de groene synaps ook al een tijdje bezig. Het viel ze een paar dagen geleden op dat er een steen is bijgekomen en sindsdien gissen de meiden naar de betekenis. Maar dat er binnen een schildersezel met uitleg over De Synaps staat was ze niet opgevallen. Te lezen valt dat het kunstwerk de kennisoverdracht binnen de Avans Hogeschool wil weergeven. Eén van de dames vat de gedachte van de groep samen, ‘ik was er nooit opgekomen.’ [JM]
Punt. Of had jij nog wat?