De opdracht is simpel: ‘Maak een apparaat waarmee mensen met een dwarslaesie vanuit de rolstoel een pinpas, een boek en een bierglas kunnen pakken.’ In totaal twintig groepen hebben een soort grijparm gemaakt. Het verschil zit hem in details als materiaalkeuze, wel of geen zuignap, wel of geen ondersteuning voor de arm.
Elke groep presenteert ’s ochtends zijn product aan de medestudenten. Zijzelf kiezen daaruit de beste drie, die worden ’s middags beoordeeld door een vakjury.
Armkracht en slogans
‘Een erg goed product. Het is simpel en daarom makkelijk te gebruiken’, is het oordeel van de jury over de eerste presentatie. Bij het tweede apparaat worden meer kanttekeningen geplaatst door de ervaringsdeskundige; ‘Je moet wel erg veel kracht zetten om iets te kunnen pakken. Veel mensen in mijn situatie hebben die armkracht niet.’ De slogan van de studenten kan iedereen wel waarderen: ‘Easyreach, pakt een berg kost een beetje.’
De laatste groep steekt met kop en schouders boven de andere presentaties uit. Naast een goed product hebben zij een promotiefilm gemaakt. Hierin is een ‘crippled James Bond’ te zien die allerlei dingen kan vastpakken. Mede vanwege de presentatie krijgt deze groep uiteindelijk de meeste erkenning van de vakjury.
Praktijkervaring
Het is nogal wat voor een groep eerstejaars om binnen een half jaar een product te ontwerpen en te maken. ‘Daarom zorgen we altijd voor groepen met daarin havisten en mbo’ers. Die laatste hebben al veel meer praktijkervaring en zorgen ervoor dat er mooie dingen gemaakt worden’, licht docent Hans Bijsterveld toe. [AR]
Punt. Of had jij nog wat?