3D

Na een gezellig weekend waarin ik me had voorbereid op weer een week school, werk, sporten en stage, begon ik vol goede moed. Ik kon het daarom nog wel hebben dat ik ’s ochtends ontdekte dat de trapper van mijn toch al wat oude fiets het weekend niet had overleefd.

Het bleek echter het begin van een dramatische week. ‘s Middags lag er namelijk een enveloppe van het Centraal Justitieel Incasso Bureau op de deurmat. Mijn voorgevoel zei meteen dat deze wel eens voor mij kon zijn. Niets bleek minder waar: Wie staat er nou te flitsen op een zondagochtend om 8.33 uur op de A16?

Ik had deze tegenslag nog maar nauwelijks verwerkt of de volgende stond alweer voor de deur. Via een vriendin werd ik op een berichtje gewezen over het stagebeleid dat ons volgend jaar te wachten staat: er zijn te weinig stageplekken voor studenten Fysiotherapie en daarom worden een aantal eisen afgeschaft.

Over voorkeuren waar we zelf stage willen lopen hoeven we het sowieso al twee jaar niet te hebben. Kortom, voor veel studenten het begin van een lange periode stagestress. Dit sloeg ook bij mij toe. Want hoe kan ik er nu voor zorgen dat mijn laatste stage er een wordt waar ik niet 2,5 uur voor hoef te reizen? En hoe zorg ik ervoor dat die stage helemaal naar mijn voorkeur is, als mij wordt gevraagd dit zelf te regelen, maar waarbij ik geen gebruik mag maken van de maar liefst tweehonderd adressen die Avans in haar bezit heeft?

Omdat mijn week zich in een neerwaartse spiraal leek te bevinden, nam ik het besluit dit eigenhandig te doorbreken. Ik belde wat vrienden en reserveerde een paar stoelen in de bioscoop voor de nieuwste 3D-film: Clash of the Titans.

Dat was voor mij een nieuwe ervaring. Nog niet eerder zag ik een film zo helder  – wat goed uitkwam gezien het berichtje op mijn voicemail eerder die dag, dat het leveren van mijn nieuwe bril met twee weken vertraagd was.

3D geeft het gemak in één oogopslag alle lagen in een film te kunnen zien. Wat zou het fijn zijn als dit in het ‘echte leven’ ook zou kunnen, dat je je hele leven in een opslag zou kunnen overzien.

Wie zo’n brilletje deze week ook goed had kunnen gebruiken was mijn kat, die na een kort dutje bij de dierenarts in één klap al zijn mannelijkheid was verloren en daarna de hele middag dronken door het huis heeft gezwalkt.

Daar kon ik wèl om lachen en dus wist ik: alles komt wel weer goed.