Ik ben fris en vrij van frustraties begonnen aan mijn werk. De Avansgemeenschap is vrij van frustratie bij de start van een nieuw studiejaar en handelt volgens de omgangsregels verwoord in het reeds beruchte ‘Rode Boekje’. De kern van de omgangsregels: respect hebben voor jezelf, anderen en je omgeving. De regels lijken ontsproten aan gezond verstand en zijn vanzelfsprekend voor de Avansgemeenschap.
Problemen rond roostering, parkeren voor invaliden, cashbetalingen in de kantine lijken niemand te deren en worden glimlachend aanvaard en tegemoet getreden als vanzelfsprekendheden van het leven. Niets aan de hand, we maken ons er niet druk over.
Betalen met cash of plastic geld, wat maakt het uit hoe je betaalt? Misschien een probleempje als je rood staat, maar geld lenen van een collega of medestudent kan ook via een pinpas.
Je kunt wel als invalide, die via een medische keuring een invalidenparkeerkaart heeft verkregen, verwachten dat er altijd een plaatsje voor de auto naast de deur is, maar het kan gewoon ook wel eens tegen zitten in je leven. Het is natuurlijk niet zo dat als je erkend invalide bent dat dan verder alles meezit in het leven. Dat beseft iedere mindervalide medemens.
Zonder roosters is onderwijs toch goed te doen? Roosters zijn eigenlijk alleen maar lastig, beperken erg in vrijheid. Roosteren wordt een probleem als studenten en docenten meer afspraken willen vastleggen. Minder roosteren, meer spontaan afspreken. Roosteren van beperkte ruimte voor te veel mensen is een slecht idee. Meer ruimte creëren lukt niet, mensen wegsturen is geen goed idee. Minder lokalen, dus minder muren zou een oplossing zijn, als we dan toch zoveel willen roosteren. Beseft iedereen wel hoeveel vierkante meters muren innemen? We gaan meters roosteren, geen lokalen, of nog beter: niet roosteren.
Regel 11 van het Rode Boekje wordt: ‘Verwacht niet te veel’. Hoe meer je verwacht, hoe meer je teleurgesteld raakt, hoe meer problemen je ervaart. Er is pas een probleem als je er een ervaart.
Mijn verwachting voor het begin van het volgende studiejaar is dat we te laat ons rooster krijgen en dat er te weinig parkeerruimte is. Ik zal niet in mijn verwachting teleurgesteld worden. En het weer zal mooi zijn.
Ab Bobbink, docent bij de Academie voor Gezondheidszorg
Punt. Of had jij nog wat?