De student is het hier niet mee eens en wendt zich toch het College van Beroep. Zijn verweer tijdens de zitting van afgelopen vrijdag in Breda, luidt dat hij pas sinds kort weet dat hij dyslexie heeft. ‘Ik heb moeite met het motiveren van de antwoorden op vragen tijdens een toets.’
{mosimage}Problemen
Na een gesprek met de decaan is de student bij de huisarts geweest. Er is op dit moment echter nog niet officieel geconstateerd dat hij dyslexie heeft. De voorzitter van het College vraagt zich af waarom het de student nooit eerder is opgevallen dat er iets aan de hand was. Ook wil het College weten waarom hij tijdens andere tentamens deze problemen niet heeft gehad.
Vragen
Niet alleen het College, ook de examencommissie plaatst haar kanttekeningen bij het verhaal. ‘In gevallen van dyslexie volgen wij een standaardprocedure. Echter geldt deze procedure alleen voor mensen bij wie de aandoening daadwerkelijk is vastgesteld. Dat is in dit geval nog niet gebeurd. Een lastige situatie, want op dit moment kunnen we de student in principe geen nieuwe kansen geven. Wij blijven het opmerkelijk vinden dat de leerling niet eerder klachten heeft gehad en er nu pas mee komt. Er zijn concrete aanwijzingen nodig dat de student deze aandoening heeft. Die zijn we nog niet tegengekomen.’
Nieuwe kans
De student wil toch een nieuwe kans, totdat de dyslexie officieel is vastgesteld. Hij vraagt daarbij om een mondelinge afname van twee van de tentamens. Het derde tentamen wil de jongen wél schriftelijk maken. Als reden geeft hij ‘dat het bij die toets om dingen berekenen gaat’ en daarmee geen problemen ervaart.
Het College heeft het beroep ongegrond verklaard. De student zal de opleiding dus alsnog moeten verlaten. [MB]
Punt. Of had jij nog wat?