‘Drank maakt meer kapot dan je lief is’

Even geleden ging ik een flesje likeur halen in een Bredase drankwinkel. De combinatie van onschatbare dorst en het leven als arme student maakte dat ik twijfelde tussen maatje large en small. Vaak zijn mijn ogen groter dan mijn lever, en vandaar dat ik noodgedwongen met de grootste fles naar de kassa liep.

Onderweg viel mij de slungelige gedaante van de kassier op, en daar zag ik het cliché; de drankverkoper is een drankorgel. Vanachter de toonbank staarde hij mij al enige tijd met tranende oogjes aan. Zijn lange, zwarte, ongewassen haren hingen als gordijntjes langs zijn transpirerende gezicht.

Naarmate ik dichterbij kwam, werd de geur van Poolse bouwvakkers rond een uur of twee in de middag sterker. Hij ademde zwaar door zijn paarse neus en resten van rode wijn (ik meen een Cabernet Sauvignon uit 2008) waren nog duidelijk zichtbaar op zijn onverzorgde gezicht. Abrupt staakte ik mijn looppas. De gehavende appearance van deze slijter maakte mij het gezegde ‘drank maakt meer kapot dan je lief is’ volledig duidelijk. Ik ben teruggelopen om toch dat kleine flesje te halen, en ik nam me zelfs voor om er extra lang mee te doen.

Heerlijk, dat soort passief-effectieve confrontaties. Die communicatievorm moet veel regelmatiger gebruikt worden. Lak aan de overheid met haar miljoenenverslindende campagnes om een ongezonde leefstijl te ontmoedigen, the medium is the message!

Dat concept moet breder opgepakt worden. Tabak mag voortaan alleen nog maar door vrouwen met een grauwe huid en verkoolde stembanden worden verkocht. In elke snackbar moet een puber met obesitas en een huid vol mayonaisepukkels achter de counter staan. Kijk, zó maken we elkaar nog eens bewust van onze keuzes en de gevolgen ervan.

Rick Bastiaanssen is derdejaarsstudent Human Resource Management in Breda.