Zo eens in de tien weken daalt de docentenhel op aarde neer. Een zondvloed van onherkenbaar bewerkte bomen, met daarop een stortvloed even onherkenbare verhalen. Welkom bij het lerarenleed dat de nakijkperiode heet.
Ik begin vol goede (in mijn schoenen gezakte) moed en met positieve tegenzin aan het nakijkontwijkend gedrag. Kopje koffie, álle collega’s begroeten, nog een kopje koffie, en de waan van de dag bespreken. En vooruit, nog een kopje koffie, want de heuvel waar ik als een berg tegenop zie heeft nog altijd geen pootjes gekregen en blijft keurig liggen.
Maar helaas, aan alles komt een eind, dus ook aan de inhoud van de koffieautomaat. Mijn uitpuilende postvak wekt de indruk dat mijn studenten niets beters te doen hebben dan ‘leraartje pesten’. Na tien minuten heen en weer sjouwen van postvak naar bureau (de kruiwagen is kwijt) haal ik de groene pen tevoorschijn.
Verwachten ze echt dat ik 120 studenten × 10 uur werk (minimaal toch, brave zwoegers?) = 1200 uur werk bekijk? Ik kan het me niet voorstellen. Tijd voor een gesprek met de Baas. ‘Baas, moet ik echt 1200 uur werk bekijken?’, vroeg ik. ‘Ja’, antwoordde de Baas. Wij hadden hier te maken met een verschil in visie.
‘Bekijk ‘t maar!’, besloot ik heel stoer te zeggen. Hier bleken we het wel met elkaar eens, want de Baas zei slechts ‘Inderdaad, bekijk ‘t maar’. Twee minuten later bekeek ik dus weer tentamens. En niks helpt; koffie in mijn oren, en bananen in mijn ogen en energiedrankjes onder mijn oksel.
Kijkend naar de papiergeworden slapeloze nachten besluit ik een punt achter mijn carrière te zetten voor vandaag en het nakijkwerk het nakijken te geven. Stampvoetend schuifel ik de kamer van de Baas in. ‘Baas, ze kunnen me wat. De groeten.’
Ik kreeg ze hartelijk terug.
Michael Doove is docent taal en communicatie aan de Juridische Hogeschool Avans-Fontys
Anon
Wat mij het meeste stoort aan dit verhaal is het feit wat je vooraf had verwacht? Je weet dat je dit soort dingen gaat doen als docent. Bovendien mag je in je handjes knijpen als je een goeie baan als docent hebt. Klagen met gezonde benen...
Diana
Tja, ik herken je verhaal. Studenten die hun best hebben gedaan kunnen al mijn tijd en meer krijgen. Maar de vermoedens van plagiaat, onvolledig ingeleverd en dan een brutale mail terug, die kosten me veel tijd. Daar kan ik echt van balen!
Lam
Minder koffie/praten en meer werken.
geen docent
Ook al geef ik geen les (en dus geen nakijkstress), kan ik me inleven hoe een docent hier als een berg tegen opziet. Want natuurlijk wil je vanwege de moeite die studenten besteed hebben, hun werkstuk goed nakijken. Hulde aan alle docenten!
Xandrine
Duidelijk antwoord waaruit de kortzichtigheid van sommige studenten blijkt. Het gegeven dat bij de meeste academies een docent een kwartier per student per vak nakijktijd krijgt, betekent automatisch dat er veel eigen tijd in gestopt wordt.
Zeur Piet
Fantastisch artikel waar de luiheid van Avans-docenten uit blijkt. Mijn beeld is bevestigd. Schandalig dat je de moeite neemt om er een artikel aan te wijden, het heeft verder dan ook geen enkele inhoud. Nota bene van een docent Taal en Communicatie.