Maar engelen bestaan niet… Of toch wel. En wat is dan hun functie ten opzichte van de mens. De roman De Zangbreker plaatst deze bijbelse schepsels naar het hedendaagse Zuid-Amerika.
De Uruguayaans-Nederlandse schrijfster Carolina Trujillo keert met De Zangbreker terug naar haar roots. De stad Montevideo vormt grotendeels het decor van het dramatische verhaal van Tony. Een zangbreker wordt hij genoemd, engel zou ook kunnen. Tony begeleidt dalers; destructieve mensen op weg naar de ondergang. Hij fluistert woorden in hun hoofd, creëert situaties waardoor ze wanhopiger worden. Alles om punten te scoren bij zijn meerderen. Maar dan raakt Tony gehecht aan een familie; voelt hij liefde voor een mens en begint hij zelf te dalen. Met vérstrekkende consequenties.
Geen sentimentele tranentrekker
De Zangbreker heeft alles wat literatuur zo mooi maakt. Prachtige zinnen, een meeslepend verhaal en karakters met goede en slechte eigenschappen. Hoewel het verhaal vol met misère zit, is De Zangbreker geen sentimentele tranentrekker. Er zit genoeg Zuid-Amerikaans temperament in.
Een roman die lang bijblijft.
Punt. Of had jij nog wat?