Blog: ‘Zijn die vier jaar natuurkunde toch niet voor niks geweest’

Dit weekend doet de AvansSoleil, de solarboot van Avans, mee aan de NK Zonnebootrace 2015. Evi Kuunders, eerstejaarsstudent Communicatie in Breda, beschrijft voor Punt de aanloop naar deze wedstrijd. ‘Ik ben zo’n typisch klein, blond meisje dat totaal niet met techniek om kan gaan. Laat staan aan een technische boot zou kunnen sleutelen.’

‘De boot ligt open en voorzichtig gluur ik voor de eerste keer naar binnen. Kabeltjes. Overal kabeltjes. Wat een chaos. Ik, als lichte perfectionist, zou helemaal gek worden. De jongens blijkbaar ook.

Het liefst gaan ze meteen aan de slag met het ordenen en verbeteren, maar ze moeten eerst een planning en bestellijst maken. De technische begrippen vliegen me meteen om de oren. Heel eventjes ben ik trots. Het gaat over ‘weerstand’ en ‘Ohm’, dat begrijp ik! Zijn die vier jaar natuurkunde toch niet voor niks geweest. Maar die trots verdwijnt snel wanneer het over motorcontrollers en Arduino’s gaat. De jongens zien dat ik er geen drol van begrijp en gelukkig vertalen ze het naar Jip en Janneke taal.

Wat doet zij hier?!
Voorzichtig raak ik de boot een keer aan. Hij ziet er nogal gehavend uit. “Dat moet allemaal nog worden opgeknapt, na de wedstrijd van vorig jaar is er niks meer aan de boot gedaan en ja dit is het resultaat. Eerst gaan we er voor zorgen dat de boot weer kan varen, daarna komt het opknappen ook wel goed”, wordt mij verteld. Ondertussen lopen twee jongens met een grote kist (gereedschapskist?) op de boot af. De ene klimt gemakkelijk in de boot en gaat tussen alle kabeltjes zitten. Die voorzichtigheid van mij was dus ook nergens voor nodig. De jongen gaat helemaal op in zijn gerommel met de kabeltjes.

Ik vind het geweldig om te zien hoe enthousiast de jongens zijn als ze aan de boot werken. Ik besef me op dat moment wat een goede studiekeuze ik gemaakt heb. Dit zou echt niks voor mij zijn. De jongens keken me dan ook erg raar aan toen ze mij bij de eerste bespreking zagen staan. Ik ben zo’n typisch klein, blond meisje dat totaal niet met techniek om kan gaan. Laat staan aan een technische boot zou kunnen sleutelen. Ik zag dan ook de kwartjes vallen toen ik werd voorgesteld als het meisje dat een deel van de interne communicatie gaat regelen.

Teamgevoel
21 studenten zijn betrokken bij het project van de solar boat. Ondertussen is het team versterkt met nog twee meiden. Ik ben er stiekem wel blij mee. Ik voelde me toch wel in de minderheid als enige meid in een team met 18 jongens. Maar er wordt hard gewerkt aan het teamgevoel. Teamborrels, barbecues en andere activiteiten worden bedacht en georganiseerd. Ook zijn er teamshirtjes besteld en wordt er flink gepraat in de groepsapp.

Racen!
Wat ik het leukste vind? Iedereen mag mee op het raceweekend! 15 en 16 mei gaat de boot meevaren in de NK Eneco Zonnebootrace. Het hele team reist af naar Friesland om de boot aan te moedigen. Er worden al druk tenten geregeld en grappen gemaakt. Maar naast al deze gezelligheid wordt er natuurlijk ook hard aan de boot gesleuteld. Ik zie een nieuwe stoel voor de bestuurder voorbij komen. (In deze stoel ligt de bestuurder dieper in de boot = minder schaduw op de panelen = meer zon op de panelen = meer energie die gewonnen kan worden, ik snap er toch nog wel wat van :D) Ook worden er nieuwe ventilatiesystemen bedacht waardoor de motor minder warm wordt en worden uiteindelijk al die kabeltjes toch geordend. De jongens werken hard aan de boot, en ik ben erg benieuwd naar het resultaat. Maar dat moet volgens mij wel goed komen met dit team!’

Liefs Evi.