Column: een natte kont in een nieuw gebouw

Als een eerstejaars loop ik door het gloednieuwe gebouw aan de Lovensdijkstraat. Waar zijn de trappen? Of nog beter, waar is de lift? Op vijf hoog vind ik uiteindelijk de collegezaal. De muren moeten nog gestuukt worden, de verwarmingen nog uitgepakt en ook de technologie werkt nog niet helemaal mee. Maar daar heeft de docent geen last van, we gaan er meteen weer volle bak tegen aan. Na een half uurtje is het snikheet in de collegezaal. Airco? Och ja, die moet ook nog even geïnstalleerd worden.

‘O, is dit niet de mannen wc?!’

In de pauze ga ik de wc’s maar eens zoeken. Terwijl ik mijn handen sta te wassen, komt er een jongen uit de wc. Ik ben dus niet de enige die moeite heeft met het nieuwe gebouw! Zijn hoofd wordt knalrood als hij mij ziet en verbaast stamelt hij: ‘O, is dit niet de mannen wc?!’. In zijn vlucht naar de deur vergeet hij zelfs zijn handen te wassen. Wat erg knap is, want op de wc word je er steeds aan herinnerd. Op de naar spa ruikende, hypermoderne wc’s zijn namelijk beeldschermen geïnstalleerd. Erg afleidend. Een snel plasje verandert in uitgebreid informatie lezen over duurzame energie en zag ik daar nou het nieuws voorbij komen?

‘Ik hoef mijn kruis niet te zien’

Ook weet ik nog niet of ik zo blij ben met die spiegel op de deur. Ik bedoel, ik hoef mijn kruis niet te zien als ik mijn broek naar beneden trek. Maar ach, dat zal allemaal wel wennen. Behalve dan dat mijn kont nat wordt als de wc nét wat te vroeg uit zichzelf doorspoelt. Dat blijft schrikken.

Evi Kuunders is tweedejaarsstudent Communicatie in Breda.