Column: Met je zeiknummers

Ik en mijn partner in crime gaan als een gek tekeer op de dansvloer. Onze voeten schieten in onvoorstelbare hoeken terwijl we onze armen nonchalant meebewegen, en dat alles perfect op de beat. Het is een waar schouwspel, zeker in combinatie met de sublieme deep house. Als in een trance kijken we naar elkaars moves en het wordt bijna een wedstrijd wie de strakste en meest vindingrijke pasjes heeft. We horen de climax naderen en spelen als Lennon en McCartney op elkaar in. Bijna daar, bijna daar, BIJNA! En als de beat zou moeten droppen en wij onze opgespaarde energie keihard eruit willen dansen, wordt een ander nummer opgezet. En daarom hebben we dj’s.

Het ergste is dat ze niet dansen. Je ziet ons helemaal los gaan: blijkbaar hebben we het nodig. Je zet een ander nummer op. Maar je gaat niet dansen. Dat is net alsof je in een auto zit en haast hebt, en een driejarige zit te kutten met je navigatie.

‘Alsof je in een auto zit en haast hebt, en een driejarige zit te kutten met je navigatie’

Over smaak valt niet te twisten, moge dat duidelijk zijn. Het onacceptabele punt is echter dat men niet kan wachten tot het nummer is afgelopen, wij zijn uitgeraasd, en je me achterlaat in een toestand van frustratie en lichtelijke wanhoop bij het horen van de “Holé Holé”-nocturne.

Op slinkse wijze manoeuvreren we ons naar de laptop. Iemand anders is nog bezig met een aantal Nederlandse floppers, eh, toppers opzoeken. Niet de bedoeling: het is bijna carnaval. Wij hebben geen vier dagen durend feest met verplichte deep tech in elke club en kroeg van Brabant.

Schaamteloos verwijder ik alle nummers die de dame zojuist in de wachtrij heeft gezet. Gotta love Spotify. Twee man sterk tegen een leger van Hollandse hitliefhebbers bewaken we de playlist met ons leven. “Zet je nummer in de wachtrij!” zeg ik streng tegen iedereen die in de buurt komt. Tijd en aandacht om nog op mijn eigen lekkere muziek te dansen heb ik daardoor eigenlijk niet meer. Kijk nou niet alsof ik drie jaar ben en met je navigatie loop te kutten.

Eva-Lisa Janssen is vierdejaarsstudent Communicatie in Breda