De eerstejaarsstudenten Social Work in Breda zitten in zogeheten leergemeenschappen met studenten uit verschillende studierichtingen, zoals Pabo en Academie voor Gezondheidszorg. Ze zitten niet in de schoolbanken, maar werken samen met professionals.
De leergemeenschap waarbinnen ze werken betref het Integraal Kindcentrum. Hier sparren de eerstejaarstudenten met leerkrachten, de gemeente en Surplus Welzijn over de integratie van kinderen met een migrantenachtergrond. “Voor veel leraren is het een uitdaging om deze kinderen zo goed mogelijk te begeleiden en te begrijpen“, legt Social Work-docent Monique Cornelisse uit.
De studenten helpen kinderen die nog niet zo lang in Nederland wonen en tussen twee werelden leven. Cornelisse: “Het doel is natuurlijk dat ook kinderen met een migrantenachtergrond veilig en gezond opgroeien.”
‘Kinderen accepteren niet altijd alles’
Uitdaging
Een van die studenten is Bart Stoop. “We zitten iedere maandag met een werkgroep bij elkaar om onze observaties te bespreken en een doelstelling in kaart te brengen voor het eind van dit jaar. In kleine groepjes observeren we op drie bassischolen in Oosterhout. Het is tof om te doen want je merkt aan kinderen dat ze het fijn vinden dat er zoveel aandacht voor ze is. Toch zijn er een paar die het maar moeilijk vinden dat we ons ermee bemoeien. Dat is ook het moeilijkst vind ik. Kinderen accepteren niet altijd alles. Ze luisteren soms niet goed en sluiten zich af. Maar daar leren we van.”
‘Het helpt de docenten om anders te kijken naar moeilijke situaties’
De Avansstudenten dragen ideeën aan, denken mee over moeilijke vraagstukken en werken samen met het basisonderwijs om ervoor te zorgen dat elk kind zich zo goed mogelijk thuisvoelt en meekan met het niveau. Cornelisse meent dat deze deze gloednieuwe manier van werken nu al zijn vruchten afwerpt. “Studenten stellen vragen die echt te maken hebben met de beleving van kinderen.”
Inspirerend
Volgens de docent kan het heel erg wennen zijn voor een kind om zich aan te passen aan een compleet nieuwe omgeving. “De kennisdeling tussen het basisonderwijs, de gemeente, instellingen en onze studenten is daarom inspirerend. Er wordt vanuit verschillende invalshoeken wordt nagedacht. Tegelijkertijd merken we dat studenten heel gemotiveerd zijn, omdat ze een concrete oprachtgever hebben. Ze zien direct waar ze het voor doen. Leerkrachten zijn op hun beurt aangenaam verrast over de observaties van onze studenten. Ik heb ze vaak horen zeggen: ze kijken echt anders dan wij. Ideeën die studenten aandragen worden dus beslist serieus genomen.”
Punt. Of had jij nog wat?