‘Het is hier heel gezellig. En ja, we zuipen veel’

Uit de hand gelopen ontgroeningen, bangalijstjes en vandalisme. Studentenverenigingen hebben geen al te best imago. Punt ging een avond langs bij Phileas Fogg, de grootste vereniging van Breda.

De muziek knalt om half acht al uit de speakers van het Walkabout Café en de Desperados-biertjes vloeien rijkelijk. “Eigenlijk zit onze sociëteit in café De Vesting, maar vanavond mogen we onze pubquiz dankzij sponsor Heineken op deze mooie locatie houden”, licht penningmeester Madelief toe.

Jasje-dasje
Hoe dan ook, voor zo’n grote hoeveelheid studenten zou de oorspronkelijke locatie veel te klein zijn. In een mum van tijd verzamelen zich tientallen dispuutleden van Phileas voor en in het café. Het zijn heren van het type jasje-dasje en keurig opgemaakte dames met matchende bomberjacks en vrolijke sjaals.

‘Ik geloof dat er bij winnende leden 35 biertjes in vijf minuten werden geat’

35 biertjes
Eens per jaar houden de leden een grote wedstrijd bestaande uit drie onderdelen. De greppeltocht: synoniem voor survivallen. De kennisronde: het equivalent van een pubquiz én de beruchte zuipronde. Laatstgenoemde behoeft weinig uitleg en hebben de leden inmiddels achter de rug. “Het was zuipen, kotsen en doorzuipen”, vertelt Wessel, Avansstudent en trots Phileaslid. “Ik geloof dat er bij winnende leden 35 biertjes in vijf minuten werden geat”, vult NHTV-student Dion hem aan.

Laffe borrelaar
Hoe vaak de talloze dispuutleden bij elkaar komen? Dat verschilt sterk per dispuut. Sommigen treffen elkaar iedere avond, anderen drie keer per week. “Je bent niet meteen een laffe borrelaar, maar je hebt vooral zelf het gevoel dat je veel mist als je niet gaat”, beweert een lid met stijve scheiding en een strak overhempje. “Ik zie leden van mijn dispuut bijna elke dag. Maar dat is helemaal vrijwillig”, zegt een vrouwelijk lid trots, voordat ze naar binnenloopt.

Wessel heeft geen moment spijt gehad dat ‘ie bij Phileas is gegaan. “De sfeer is áltijd goed hier, iedereen heeft het gezellig en omdat ik niet lid ben van een dispuut, hoef ik ook niet verplicht drie avonden per week ergens te zijn.” Een ander lid knikt. “Eigenlijk vormen we een grote vriendengroep binnen een vereniging. Het scheelt dat we niet corporaal zijn. Het is hier vooral heel gezellig. En ja goed, we zuipen veel.”

‘Het verenigingsleven is een springplank voor je carrière’

Carrière
Toegegeven, de sfeer zit er inderdaad al vroeg in. Zowel binnen als buiten het café. Op de Havermarkt is het gelach en geklets van de studenten goed te horen. En ongebreideld drinken? “Ja dat gebeurt”, erkent Avansstudent Marit, al drie jaar trouw lid van Phileas en loyaal aan haar dispuut Sophisticats. “Maar Phileas is voor mij zoveel meer dan zuipen en feesten. Het is echt een verrijking van mijn studentenleven en Communicatiestudie bij Avans. Ik leer hier netwerken en ontmoet oud-leden die nu een mooie baan hebben. Hoe je het wendt of keert: als je bij een vereniging zit, is de kans groter dat je een baan vindt. Je leert zoveel alumni kennen. En het is de beste plek om jezelf te ontwikkelen.”

“Ja, zo werkt het wel. Het verenigingsleven is een springplank voor je carrière. Oud-leden van een vereniging spelen soms banen of stages door aan jongere leden”, zegt medelid Marèse.

Verkeerd beeld
Volgens Marit is het zonde dat de buitenwereld een verkeerd beeld van verenigingen heeft. “Er zal best wat misgaan bij grote verenigingen, maar bij ons is dat niet zo. Ik denk dat mensen te snel oordelen. Bijvoorbeeld omdat we een bepaalde uitstraling hebben door onze matchende kleding, maar als ze een keer komen kijken, zullen ze zien dat het echt wel meevalt.”

‘Bij Phileas maak je vrienden voor het leven’

Onvoorwaardelijke loyaliteit
Ook penningmeester Madelief, die met Bieke en andere bestuursleden de boel coördineert, wijst op de waardevolle contacten dankzij Phileas. “Binnen mijn dispuut is er onvoorwaardelijke loyaliteit. Ik studeer inmiddels in Tilburg, maar bij Phileas ben ik nooit meer weggegaan.” Bieke vult aan: “Bij de vereniging maak je vrienden voor het leven.”

Op die loyaliteit proosten een aantal dorstige NHTV- en Avansstudenten. Dat proosten gebeurt vaker vanavond, maar zo wild als de zuipronde wordt deze pubquiz waarschijnlijk niet. Er moeten immers punten binnengehaald worden en dat lukt niet zo goed als je ladderzat bent.

Lachen en ouwehoeren
Terwijl de wolken op de vroege avond over Breda trekken, dartelen de meeste leden rond acht uur naar binnen om groepjes te vormen. Anderen blijven nog even buiten voor een rokertje. Binnen in Walkabout gaat de volumeknop omhoog. Hitjes, vaak Nederlandstalig, worden meegeblèrd. Er wordt geouwehoerd en gelachen want de quiz is immers nog niet begonnen.

‘Veel mensen denken dat verenigingen elitair zijn, maar Phileas is dat helemaal niet’

Niet elitair
Buiten staat een groep knapen van dispuut Dagobert nog te kletsen. Ze willen best op de foto. In hun keurige hemden staan de mannen nonchalant bij elkaar. “Veel mensen denken dat verenigingen elitair zijn, maar Phileas is dat helemaal niet”, roept een lid, met in de ene hand een flesje bier, in de andere een peuk. “Dat komt omdat alles in de media wordt uitvergroot. Verhalen over rare ontgroeningen, vernielingen en andere gekke dingen kloppen niet allemaal. Ik ken zelf iemand die bij Vindicat zit, volgens haar valt het allemaal reuze mee.”

Andere Phileasleden knikken instemmend. “En al zou het waar zijn”, zegt een ander. “Phileas is niet corporaal. Hier gaat het anders. Je kunt ons niet vergelijken met die grote verenigingen uit de grotere steden.”

“Het is niet elke avond zo rustig als nu”, erkent een kraagje dat nog even buiten staat te paffen. Hij wil liever anoniem blijven. Over uit de klauwen gelopen feestjes en exacte opdrachten van zijn ontgroening begin dit jaar, wil ‘ie niets kwijt. “Daar praat je niet over.”

‘Soms is er haantjesgedrag, maar niemand heeft kwade bedoelingen’

Haantjesgedrag
Kort voor aanvang van de quiz benadrukt een mannelijk bestuurslid nog even dat het allemaal écht niet zo pretentieus is. “Laat onze outfits je niet afschrikken. Als je met mensen praat, merk je vanzelf dat de meesten toegankelijk zijn. Soms is er haantjesgedrag, maar niemand heeft kwade bedoelingen. Bij ons is er sowieso veel sociale controle.”

De gezelligheid gaat ongetwijfeld na de pubquiz door: Café Walkabout is afgeladen, maar Punt druipt af voordat de vloer plakt van het bier en de eerste leden lazarus zijn.