Moeten we onze hoop vestigen op een virtuele assistent tegen eenzaamheid? Hoe doorbreken we het stigma van probleemwijken en wat kan een bibliotheek doen om meer creatieve geesten te trekken? Slechts drie voorbeelden van vraagstukken waar studenten Communication & Multimedia Design een halfjaar mee aan de slag mochten. Ze presenteerden hun projecten donderdag in het MediaLab op de Lovensdijkstraat.
Ludo Poot ontwierp een digitale ‘vriend’ die je adviseert, troost op momenten dat het tegenzit en met je kletst als je daar behoefte aan hebt. “Ik las over de eenzaamheidsepidemie in de Verenigde Staten”, vertelt hij. “In een onderzoek stond dat vijftig procent van alle volwassenen eenzaam is. Dat vond ik heel confronterend.”
Aan het onderzoek dat het haakje vormde voor Ludo’s project, deden 10.000 mensen mee. De onderzoekers suggereren dat het gemis van sociale relaties niet alleen psychisch ongezond is, maar ook slecht is voor het lichaam. Net zo slecht als chronische obesitas en roken. Hoewel de onderzoekers geen oorzaak/ gevolg-relatie aantonen, vond de student hun bevindingen wel alarmerend. Zeker omdat de helft van de ondervraagden zich eenzaam voelt.
De assistent van Ludo is bedoeld als oplossing voor het eenzaamheidsprobleem. “De virtuele assistent meet biometrische data, zoals je hartslag en lichaamstemperatuur en bouwt een emotionele database op”, legt Ludo uit. Hij onthoudt bijvoorbeeld welke muziek je luistert, waar je werkt en wat je grappig vindt. Wel zo handig, als deze superslimme variant van Siri ervoor moet zorgen dat jij je minder alleen voelt.
‘De virtuele assistent moedigt je juist aan om contact te leggen met ándere mensen’
Duwtje
Blijft de vraag: in hoeverre kan een computer menselijk contact vervangen? Maar dat probeert de student niet te doen, zegt hij. “De virtuele assistent moedigt je juist aan om contact te leggen met ándere mensen.” Als je op een feestje niemand durft aan te spreken. Of als je überhaupt twijfelt of je naar het feestje moet gaan, dan zou de assistent van Ludo je kunnen aanmoedigen. “Mensen die sociaal geïsoleerd zijn hebben soms een duwtje in de rug nodig.” En voor alle andere momenten houdt de assistent je gezelschap.
De gezichten achter een ‘probleemwijk’
Tussen de vele installaties van de CMD-student is het werk van een zevenkoppig studententeam te zien. Met Generation of Faces richtten de studenten zich op de wijk Geren-Noord in Breda, waar volgens CMD’er Kim Dupuis veel vooroordelen over bestaan. “Het zou een criminele wijk zijn en volgens sommige mensen ook asociaal en ongezellig. Maar dat botst met de ervaring van inwoners zelf”, weet Kim nu. “In de afgelopen maanden leerden we dat inwoners van de wijk het heel anders beleven. Als je hun verhaal hoort, leer je dat de realiteit niet zo problematisch is als het beeld dat mensen hebben.” Om de negatieve beeldvorming over Geren-Noord te veranderen, besloten de studenten persoonlijke data over de inwoners van de wijk te verzamelen. Wie voorbij stereotypes en vooroordelen wil kijken, kan op een tablet één van de vele data-portretten Geren-Noord klikken. Wat dan volgt is een audiovisueel verhaal. De mens achter de wijk.
Tekst gaat door onder de foto.
Huiswerkrobots en teleportatie
Hoe zorg je als bibliotheek dat je jongste bezoekers creatief gaan nadenken om allerlei technologische snufjes te maken? Sanne van Deijl en Lars de Wit gingen voor de bibliotheek in Breda aan de slag met die vraag. Sanne: “De bieb doet zelf niet veel creatieve dingen om kinderen te trekken, terwijl ze dat wel willen. Ze hebben zelfs een creatieve broedplaats, compleet met 3D-printers. Daarmee willen ze bezoekers stimuleren om innovatieve dingen te bedenken.” Lars vult aan: “Wij vroegen de doelgroep, kinderen tussen de 8 en 12 jaar oud, wat zij zouden willen maken in de bieb, als de mogelijkheden oneindig waren.” Het antwoord van de kinderen was volgens het duo vaak verrassend origineel. “Sommige kinderen wilden wereldproblematiek oplossen, zoals het efficiënt opruimen van plastic afval”, zegt Sanne. “Anderen wilden een huiswerkrobot maken of eentje die kan voetballen. Of ze wilden vliegen of teleporteren.”
Tekst gaat door onder de foto.
Het duo legde de talloze reacties van de kinderen vast op audiotapes. Lars en Sanne overhandigden de reacties aan de bibliotheek. Lars: “Op de audiotapes hoor je wat ze zouden willen, als ze alle vrijheid hadden. En het stimuleren van dat creatieve denkproces is precies het doel van de bibliotheek.”
Punt. Of had jij nog wat?