Shaquille Chrispina is eerstejaarsstudent Social Work. Zijn moeder is Moluks, zijn vader komt uit Curaçao. Shaquille’s huidskleur speelde niet echt een rol, totdat Obama de eerste zwarte president van Amerika werd. “Ik wilde liever met witte kinderen geassocieerd worden.”
“Mijn ouders ontmoetten elkaar in de wijk Haagse Beemden, in Breda. De vonk sloeg meteen over, ook al had mijn moeder toen nog een vriendje. Ze gingen hokken in Breda. Vier jaar later werd ik geboren. Ik heb ook nog twee zusjes.”
Lees meer interviews uit deze rubriek.
Hoe was het om op te groeien in Breda?
“Ik zat op een volledig witte bassischool en later overwegend witte middelbare school. Mijn huidskleur speelde niet echt een rol, totdat Barack Obama de eerste zwarte president van Amerika werd. Opeens vroegen mensen: ‘Shaquille, wat vind jij daar nu van?’ Later kwam ook die Zwarte Pietendiscussie. Constant werd ik om mijn mening gevraagd. Alsof ik een woordvoerder ben van alle zwarte mensen in Nederland. Dat gebeurt trouwens nog steeds vaak, dat mensen mijn mening vragen over een rassenkwestie.”
Waarom vind je dat vervelend?
“Omdat ik me dan verplicht voel om een standpunt in te nemen, terwijl ik over veel zaken geen uitgesproken mening heb. Mijn beeld van Zwarte Piet is nu wel heel anders dan vroeger. Het is een racistisch karikatuur. Op de basisschool hadden we een Sinterklaas-aftelkalender, waarop ook stond wie welke rol mocht spelen. Ik was altijd Zwarte Piet. Er werd dan gezegd: dat is makkelijk want je bent toch al zwart. Ik leefde nou eenmaal in een witte omgeving. Als donkere jongen word je geaccepteerd door je zo Nederlands en netjes mogelijk te gedragen. Ik hoorde in mijn omgeving ook hoe er over mensen met een andere huidskleur werd gesproken. Ik wilde liever met witte kinderen geassocieerd worden.”
Is dat ook waarom je bent gaan hockeyen?
“Nee, daarvoor zat ik op streetdance, maar mijn ouders wilden dat ik een teamsport ging doen. Mijn neef zat toen al op hockey, dus ben ik een keer meegegaan. Nu doe ik het al zo’n acht jaar. Het is best een witte, elitaire sport, maar daar heb ik geen moeite mee.”
‘Het is makkelijk om het niet te zien als je er nooit mee te maken hebt’
Welke clichés rond zwarte mensen kom je tegen?
Lachend: “Heb je even? Dat we allemaal van kip houden. Dat we hard kunnen rennen, in mijn geval is het ook nog echt waar. Mensen zitten soms zomaar aan mijn haar. Dat blijft vreemd. Als ik met mijn zwarte neven en nichten naar een discotheek ga, dan weigeren ze ons meestal. ‘Ik ken jullie soort’, zeggen ze dan. ‘Jullie blijven een beetje aan de kant staan gluren.’ Maar als ik met mijn hockeymaatjes ben, kom ik wel altijd binnen. In Nederland heb je veel onderhuids racisme. Het is makkelijk om het niet te zien als je er nooit mee te maken hebt.”
Hoe ga jij om met onderhuids racisme?
“Ik focus me liever op positieve dingen. Als mensen iets lelijks naar me roepen, ga ik er niet op in. Dat komt omdat ik nuchter ben, maar ik weet ook: als ik boos word, is dat voor hun bewijs dat ‘wij’ allemaal zo zijn. Dus ik hou me altijd gedeisd. Ik hou er niet van om zielig te doen, maar als je niet wit bent, ben je meer op je hoede. Als wij een misstap begaan, is die twee keer zo erg. Tegelijkertijd word ik vaak positief gediscrimineerd. Dat gebeurt steeds vaker. Ik heb het idee dat het cool is om zwart te zijn. Overal willen bedrijven een diverser team.”
Voel jij je Nederlands?
“Honderd procent. Als mensen vragen waar ik vandaan kom zeg ik altijd Nederland. Ik ben geboren en getogen in Breda. Soms kijken mensen verrast als ik dat zeg. Ze verwachten een exotisch land.”
Koningin Máxima zei: “De Nederlander bestaat niet.” Wat vind jij van die uitspraak?
“De Nederlandse identiteit is gemixt, omdat er zoveel nationaliteiten in Nederland wonen. Er is niet één type Nederlander, dus de koningin heeft gelijk.”
Punt. Of had jij nog wat?