Iedereen heeft er wel één: een leraar die je niet snel vergeet. Omdat die zo boeiend kan vertellen, alles heel goed uitlegt of van elk college een feestje maakt. We vroegen de huidige genomineerden van de Docent van het Jaar-verkiezing wie die ene leraar is die zij nooit meer zullen vergeten.
Peter van der Linde , docent Academie voor de Technologie van Gezondheid en Milieu Den Bosch en Breda
Avansdocent Peter wordt geroemd om zijn liefde voor het vak en zijn talent om alles helder uit te leggen. “Een van de mensen die mij meteen te binnenschiet, is mijn eigen vader”, vertelt hij aan de telefoon.
Van der Lindes vader gaf Nederlands op de middelbare school. “Hij was totaal zichzelf in zijn rol als leraar, misschien nog meer dan thuis”, vertelt hij. “Roeping vind ik zo’n rotwoord, maar voor mijn vader was lesgeven wie hij was.”
Bulderen
Zijn vader wist saaie thema’s toch spannend te maken. Zo las hij passages voor uit middeleeuwse boeken, omdat scholieren de gezapige verhalen nauwelijks konden onthouden. “Ik weet nog goed hoe hij dat deed. Zijn bril ging half op zijn neus en hij bulderde echt door de klas heen. Het was meeslepend. Iedereen ging op in de verhalen.”
Toch was het vooral zijn scheikundedocent Jan Westdorp, die Van der Linde zijn liefde voor scheikunde meegaf. “Jan liet me zien hoe mooi het vak kan zijn. Dat probeer ik tot op de dag van vandaag mee te geven aan studenten”, zegt de Avansdocent. Als derde noemt hij ook nog zijn promotor, hoogleraar Harry Oonk, die bepalend was voor zijn toekomst. “Harry heeft de gave om de individuele talenten van leerlingen te herkennen. Harry heeft geen eenheidsworst-aanpak en houdt er altijd, tot op het laatste moment, de menselijke maat in.”
Daphne de Launaij, docent Academie voor de Technologie van Gezondheid en Milieu Breda
“Oja, die heb ik wel”, zegt Daphne de Launaij als we haar vragen of ze docenten heeft aan wie ze fijne herinneringen koestert. “Het grappige is dat het nu mijn collega’s zijn”, vertelt ze. Ans Arets en Jack van Schijndel zijn de twee docenten waar ze het over heeft.
Docenten die net als De Launaij lesgeven bij ATGM. “Niets was te gek voor Ans”, zegt ze over haar vroegere stagebegeleider. “Ze was altijd super vrolijk, grappig en heel toegankelijk. Dat laatste is misschien wel het belangrijkste. En het kenmerkt ook Jack.”
Volgens De Launaij stonden beide docenten niet ver van studenten af. “Je hebt docenten bij wie je een zekere afstand voelt. Maar bij die twee was dat nooit. Ik kon altijd bij ze terecht. Je kon alles tegen ze zeggen.”
Gezelligheid
Het is precies die toegankelijkheid waar De Launaijs huidige studenten haar ook om roemen. “Ik voel me bij Daphne op mijn gemak en kan bij haar terecht voor goed advies én gezelligheid”, zegt een van de studenten die haar docent nomineerde.
Toen de docent twijfelde of ze wel moest verder studeren, waren het Jack en Ans die haar het laatste zetje gaven. “Ze zeiden: als je dit leuk vindt, doe het dan gewoon. Laat je niet tegenhouden door angst. Dat is misschien wel de belangrijkste levensles die ik van ze heb geleerd.”
Ines Muilwijk, docent Academie voor Gezondheidszorg Breda
Ook over Ines Muilwijk zijn studenten lyrisch. “Ines is een mooi mens met een bijzondere gave om alles begrijpelijk te maken. Zij inspireerde mij om zelf docent te willen worden”, klinkt het onder meer.
Voor Muilwijk hebben verschillende leraren een bepalende rol gehad. “Zowel op mijn middelbare school als later, tijdens mijn studie geneeskunde.” Maar als ze er toch één moet noemen, dan is dat haar vroegere docent neurowetenschappen. “Een man die grappig en ad rem was, maar ook ontzettend moeilijke leerstof goed kon uitleggen.”
Muilwijk keek destijds halsreikend uit naar de colleges van haar docent. “Ik denk nog vaak terug aan zijn lessen, vooral als ik zelf colleges geef in neurologie. Ik probeer net als hij humor in te zetten, om het leren zo leuk mogelijk te maken.”
Punt. Of had jij nog wat?