Noa Hermans, vierdejaarsstudent Communicatie in Breda, ontmoette haar vriendin Salissa bij dansschool Boogie Down. “Ik bewonderde Salissa om haar dansmoves”, vertelt ze. Noa kwam op haar vijftiende uit de kast. Al noemt ze het liever niet zo. “Het was geen enorme happening, dat is het voor mij nooit geweest.”
Heb jij het idee dat je helemaal jezelf kunt zijn bij Avans?
“Absoluut. Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik een deel van mijn identiteit moest verbergen. Ook niet mijn geaardheid. Dat was vóór Avans al niet zo, maar bij Avans ook zeker niet. De sfeer is hier heel gemoedelijk, mensen om mij heen zijn open-minded. Ik heb het idee dat mensen je accepteren, als jij dat zelf ook doet. Voor de meeste mensen is zelfacceptatie echt een proces. Als jij op hetzelfde geslacht valt en je vindt dat moeilijk, dan kun je denken dat anderen jou ook niet zullen accepteren. Ik geloof er heilig in dat mensen je over het algemeen accepteren als je zélf zover bent.”
Dat geldt natuurlijk niet voor iedereen.
“Ik weet dat het niet voor iedereen makkelijk is, daar heb ik wel oog voor.”
Lees meer: Queer bij Avans: ‘Het was alsof er een knop omging, ineens wilde ik het vertellen’
Vind je dat de emancipatie van lhbti’s helemaal voltooid is in Nederland?
“Dat ook weer niet. Ik denk dat veel mensen nog steeds worstelen over openheid rondom seksualiteit. Daarom is het goed om te horen over ervaringen van anderen.”
Geloof jij dat je geaardheid echt vastligt?
“Nee, zeker niet. Het idee dat je seksuele voorkeur iets onveranderlijks is klopt denk ik niet per se. Op dit moment ben ik met een leuke vrouw, maar dat wil niet zeggen dat ik mannen niet aantrekkelijk kan vinden. Ik sluit het niet uit.”
Wat jij zegt blijkt ook uit DNA-onderzoek. DNA-invloed op seksuele oriëntatie blijkt subtiel. Er werd lang gedacht dat het aangeboren was, net als bijvoorbeeld de kleur van je ogen. Maar nu blijkt dat je voorkeur veel vloeiender is dan eerder gedacht.
“Daarom vind ik dat hele ‘uit de kast komen’ een beetje ouderwets. Wees gewoon met degene met wie je wil zijn. Wat maakt het nou uit of het een man of een vrouw is?”
Uit de kast komen is ouderwets?
“Ja, het wordt daardoor juist lastiger voor sommige mensen denk ik. Omdat het dan blijkbaar echt een ding is, terwijl dat niet zo hoeft te zijn. Zeker als je bedenkt dat het niet vastligt.”
Hoe heb jij je huidige vriendin leren kennen?
“Ik ontmoette Salissa bij Boogie Down, mijn vaste dansschool. Zij is daar trainer, ik danste daar vijf, soms zes uur per week. Ze is een hele goede danseres. We hebben allebei een grote liefde voor urban dansen.”
Was het liefde op het eerste gezicht?
“Nou, ik bewonderde haar wel ja. Zij was voor mij een van de beste dansers van onze club. Toen ik haar beter leerde kennen, merkte ik hoe toegankelijk ze was. Ik vond haar steeds leuker. De vonk sloeg over op de bruiloft van de eigenaren van onze dansschool. Daarna trokken we steeds meer naar elkaar toe en binnen twee dagen hadden we gezoend.”
Wat vind je leuk aan Salissa?
“Salissa geeft dansles aan jonge kinderen. Die kijken tegen haar op. Zij gaat daar heel mooi mee om en loopt niet naast haar schoenen. Daarnaast is Salis echt een doorzetter. Als ze iets wil, zet ze alles op alles om het te bereiken. Ze is heel doortastend.”
Dit is het tweede interview uit de reeks Queer bij Avans. Wil jij ook je verhaal doen? Mail dan naar n.taha@avans.nl.
Punt. Of had jij nog wat?