De LocHal is voor één middag uitgeroepen tot rampgebied. Een trein met onbekende lading is na een aardbeving ontspoord en de slachtoffers liggen verspreid in de LocHal, wachtend op hulp. Studenten en andere bezoekers mogen meedoen aan de simulatie. Deelnemers gaan op zoek naar slachtoffers en proberen te achterhalen wat er precies gebeurd is. Hebben de spelers het hoofd koel kunnen houden tijdens dit spannende spel?
Tijdens het event van de minor Disruptive Events kunnen bezoekers deelnemen aan de simulatie in de bibliotheek in het centrum van Tilburg. ‘Disaster in de LocHal’ is opgezet door drs. Ing Kenny Meesters van TU Delft, Tilburg University en de minor van Avans Hogeschool.
De eerste deelnemers melden zich bij het GameLab in de LocHal. De groep wordt ingedeeld in teams van twee à drie personen, waarbij elk team een land vertegenwoordigt. In vijfenveertig minuten moeten ze zoveel mogelijk slachtoffers (in de vorm van papieren blaadjes) zoeken, stabiliseren en evacueren naar de basis (het GameLab). Na de uitleg kan het spel beginnen.
Chaos in de LocHal
De eerste vijf minuten is het even zoeken wat we moeten doen: er liggen wel tien verschillende dingen op de tafels: portofoons, een lijst met hulpmiddelen, een plattegrond van de LocHal, slachtofferrapporten. Het eerste slachtoffer heet Teddy, een oude man met ademhalingsproblemen. Met een inhalator in onze handen, bekijken we de plattegrond en zoeken we naar Teddy’s locatie. Gevonden! Eenmaal aangekomen scannen we de barcodes en snel nemen we hem mee terug naar de basis.
De teams halen slachtoffer na slachtoffer binnen. Deelnemers vragen elkaar om hulpmiddelen en rukken de doosjes open om te kijken of er nog wat van over is. Sommige spelers proberen orde te creëren in de basis in het GameLab, terwijl de rest door de LocHal struint, op zoek naar slachtoffers. Verward kijkt iemand naar de plattegrond. “Iemand heeft mijn slachtoffer gejat!” roept de deelneemster, waarna ze het GameLab uitrent met drie dozen hulpmiddelen in haar handen. “Wie heb jij allemaal gered?” vraagt een andere deelnemer een seconde later terwijl ze met pen en papier in de hand iedereen afgaat. “Waar is John? Ik kan hem niet vinden!”, roept iemand gefrustreerd.
Inmiddels geeft de teller nog maar vijf minuten aan. Het volgende slachtoffer ligt op de vierde verdieping van de LocHal. We spurten de trappen op met de hulpmiddelen in onze handen terwijl we bijna bezoekers van de LocHal omver stoten. Daar, onder de tafel! We duwen de studenten die rustig hun huiswerk aan het maken zijn bijna hun stoel af om de code te kunnen scannen. Oh nee, hulpmiddel vergeten. We vliegen de trappen af, terug naar de basis. Maar dan is de tijd om. Teleurgesteld gaan we weer zitten. Net niet gered.
‘Iemand heeft mijn slachtoffer gejat!’
Uitdaging
Uitgeput ploft iedereen op zijn stoel neer. Op alle tafels is het een rommeltje: blaadjes, portofoons en dozen hulpmiddelen liggen door elkaar heen. “Het was één grote chaos. Ik had geen idee wie er nou gered was en wie niet. In het begin heb je een adrenaline rush en ga je door, maar op een gegeven moment moesten we echt samen gaan werken”, vertelt deelneemster Kim bij de nabespreking.
Kenny Meesters, expert informatie management bij een rampensituatie en ontwikkelaar van het spel: “Wij noemen het de 3W: wie doet wat waar? Deze dingen komen ook in onze echte trainingen terug. Jullie hebben nu bij deze oefening van vijfenveertig minuten meer geleerd dan sommigen van ons in zes jaar training. Coördinatie is echt de uitdaging.”
Het spel wordt gebruikt voor onderzoek naar nieuwe hulpmiddelen bij rampen. “Maar we gebruiken het ook echt bij trainingen”, vertelt Meesters aan de groep. “Je hebt niet veel middelen nodig om deze onderdelen te trainen. Jullie namen het spel heel serieus, ook al waren jullie papieren blaadjes aan het verzamelen.”
Later op de dag spelen studenten het spel. “Ik ben benieuwd hoe de coördinatie dan gaat want de groepen zijn straks groter.” Een deelneemster vond het spel zo leuk, dat ze graag nog een keer mee wil doen. “Natuurlijk mag je nog een keer mee doen. Maar vertel nog niets door, laat anderen zelf meemaken hoe het is om te handelen in een rampsituatie.”
Punt. Of had jij nog wat?