Vier jaar, zo lang werk ik al bij Albert Heijn. Ik kan het zelf ook bijna niet geloven, maar het is toch écht waar. Vier jaar lang elk weekend kassa draaien, cosmetica bijvullen en klusjes doen. En als ik geluk heb maak ik ook nog uurtjes op de dagen dat ik vrij ben van school (ik heb gewoon geld nodig, oké?). Na vier jaar heb ik het nog steeds naar mijn zin. Hoe dat kan?
Het belangrijkste is natuurlijk een leuk team, maar ik schrijf dit niet om mijn collega’s in het zonnetje te zetten. Sorry guys. Het is en blijft een supermarkt waar veel verschillende mensen komen, in alle soorten en maten. En dat is het leukste van mijn bijbaan, je maakt elke dag wel iets mee met deze mensen, wat altijd een goed verhaal oplevert.
Je hebt bijvoorbeeld mensen die vragen waar iets staat. Doodnormale vraag denk je dan, tot ze vervolgens de producten in je handen duwen alsof je een lopend winkelwagentje bent. Ook heb je mensen die denken dat ze je kennen, alleen omdat ze je naam kunnen lezen op een naamplaatje: “Bedankt hè *knijpt ogen samen om naamplaatje te lezen* Kaya!” Nee, dat viel niet op hoor.
‘Leuk dat ik ook een fijn weekend gewenst krijg’
Het ergst (sorry, het is gewoon zo) zijn mensen die te veel persoonlijke verhalen vertellen. “Fijn weekend mevrouw!” “Ja gaat wel lukken hoor, ik ga dit weekend naar de Toppers, echt zo veel zin in! Mijn dochter gaat ook mee en we hebben leuke outfits gekocht zodat we helemaal in thema zijn.” Leuk dat ik ook een fijn weekend gewenst krijg.
En uiteindelijk is deze verhalen delen met collega’s het allerleukst.
Kaya Bolier is tweedejaarsstudent Communicatie in Breda
Punt. Of had jij nog wat?