Avans dringt er bij studenten in het buitenland met klem op aan om terug te keren naar Nederland. Punt sprak een aantal van hen.
Sebastiaan Verscheure had het enorm naar zijn zin in Michigan (VS). Maar helaas, zoals met veel dingen, gooit corona roet in het eten. De derdejaars Commerciële Economie in Breda moet in allerijl proberen terug te vliegen naar Nederland. “De campus is een tikkende tijdbom, het laatste wat ik wil is hier in quarantaine belanden.”
Tweeënhalve maand is hij nu in de Verenigde Staten voor een minor International Business and Entrepreneurship aan The University of Michigan-Flin. Eind april zou zijn laatste tentamen zijn en Sebastiaan had daarna ook nog een aantal reizen op de planning staan. “Ik heb alles afgezegd. Volgende week vlieg ik hopelijk terug.”
Troosteloos
En hij is niet de enige. Zijn campus ligt er troosteloos bij. Het gros van de studenten heeft al zijn biezen gepakt. Sebastiaan: “Amerikanen die op de campus wonen zijn teruggegaan naar hun ouders. En vrijwel alle internationale studenten zijn naar huis.”
Voor de Avanssstudent is blijven ook geen optie meer. Nog voor de urgente oproep van Avans, drongen zijn ouders aan op zijn terugkomst. Ze zijn bang dat Sebastiaan straks helemaal niet meer thuis kan komen.
Amerikanen nemen het coronavirus bloedserieus, merkt de student. In Nederland doen mensen er inmiddels niet meer lacherig over, maar uitpuilende kroegen, zoals afgelopen weekend, dat zou in de VS nooit gebeurd zijn, denkt hij. “Hier nam men de ziekte al serieus toen er nog maar een paar gevallen bekend waren. Nederland had al veel meer gevallen toen mensen nog vrolijk uitgingen. Dat is wel een verschil.”
In alle Amerikaanse staten zijn inmiddels besmettingen gemeld. En sinds enkele dagen onderkent ook Trump de ernst van het virus. Aanbevelingen om de verspreiding tegen te gaan: vermijd groepen van meer dan tien mensen en ga alleen op reis als het beslist noodzakelijk is.
‘Het mooie is: iedereen is muisstil, er wordt niet gegrinnikt of gepraat. Studenten letten echt op’
Bang om ziek te worden is Sebastiaan niet, wel om afgezonderd te worden, als het virus op de campus opduikt. “Op veel andere plekken is dat al gebeurd. Dat zie ik echt niet zitten.”
Een voordeel: Amerikaanse universiteiten zijn heel goed voorbereid op online lessen. “Je kunt hier heel makkelijk vakken online volgen. Toen de universiteit dicht ging, werd de rest van het semester in twee dagen online geregeld. Dat gaat als volgt: je klikt op een link, komt dan in een soort virtuele klaslokaal terecht. Alle studenten hebben hun microfoon en camera aan en de docent ook. Het mooie is: iedereen is muisstil, er wordt niet gegrinnikt of gepraat. Studenten letten echt op.”
Natuurlijk was hij graag langer gebleven, maar hij benadrukt ook dat hij terugkijkt op een mooie tijd. “Het virus heeft voor mij minder grote gevolgen dan voor andere mensen, daar ben ik me heel goed bewust van. En ik heb echt genoten van de afgelopen maanden. Tijdens Spring Break ben ik in Los Angeles geweest. Ik kijk terug op een hele mooie tijd.”
‘Heel zuur’
Ook voor Esmée van de Griek eindigt het buitenlandavontuur abrupt. De derdejaars Commerciële Economie zit momenteel in het kleine plaatsje Bø in Noorwegen, voor een minor International Tourism. Het besluit om terug te vliegen naar Nederland, valt haar zwaar. “Het is heel zuur, ik was hier nog lang niet klaar”, verzucht ze aan de telefoon.
De afgelopen dagen twijfelde Esmée nog of ze het moest doen. “Ik neigde eerder naar blijven”, zegt ze. Maar ook zij merkt hoe corona om zich heen grijpt. “Op dit moment is de situatie simpelweg uitzichtloos. We weten niet hoelang dit nog gaat duren. Als ik hier blijf, zit ik misschien nog wel weken in quarantaine. Gisteren besloot ik dat het geen zin heeft om nog af te wachten.”
Thuisquarantaine
Avans is flexibel, zegt Esmée. We worden niet verplicht om terug te komen. En ergens hoop ik dat ik mijn minor later mag voortzetten. Omdat ze een week geleden nog een reisje naar Polen heeft gemaakt, zit ze in Noorwegen verplicht in thuisquarantaine. Om haar heen ziet ze steeds meer internationale studenten verkassen. “De sfeer is niet meer wat het geweest is”, vertelt ze. Maar toch, als ze uit haar raam kijkt naar het ruige Noorse berglandschap, dan weet ze dat ze Noorwegen vreselijk gaat missen. “De natuur is zo mooi, ik had daar nog veel meer van willen genieten.”
Punt. Of had jij nog wat?