Als je door je oogharen gluurt en een beetje door alle corona-ellende heen kijkt, kun je een glimp opvangen van een ideale samenleving. We doen boodschappen voor buren die dat zelf niet kunnen en hebben écht oog voor eenzame ouderen. Alle kinderen in gezinnen met een laag inkomen zijn voorzien van een laptop en we tonen waardering voor schoonmaakpersoneel.
Mensen in de zorg geven we een staande ovatie vanaf ons balkon en we noemen leerkrachten helden. We brengen veel tijd door met onze kinderen en wijden ons vol overgave aan hun ontwikkeling. We varen op de expertise van basisschoolleraren bij het formuleren van het schooladvies nu de eindtoetsen zijn geschrapt.
Bij het gemeenteloket krijg je op basis van vertrouwen een uitkering als je die nodig hebt. De lucht is schoon en de CO2-uitstoot is nog maar een fractie van wat het ooit was. De overlast van vliegtuigen is verdwenen en na het Koningslied is er nu een nieuw nationaal anthem waarbij collectieve ergernis ons verbindt.
‘Na het Koningslied is er nu een nieuw nationaal anthem waarbij collectieve ergernis ons verbindt’
Eindexamens in het middelbaar onderwijs zijn vervallen, ze blijken niet echt of zelfs écht niet noodzakelijk te zijn om het diploma te verstrekken. Mensen worden op hun talenten ingezet en onze uitgeholde publieke sector noemen we nu massaal ‘vitaal’. Asielzoekers mogen meedoen en de handen van hoog opgeleide artsen gevlucht uit Syrië verwelkomen we nu wél aan het bed daar waar de waarde van het diploma eerst een groot probleem leek.
Digitale vergaderingen duren maar zo lang als vergaderen nodig is en onze reistijd vervangen we door tijd voor ontspanning. Tijdens digitale koffie-uurtjes bespreken we onze struggles, angsten en zorgen en ontmoeten we meer dan ooit de mens achter de collega.
Ik ben realist genoeg om te weten dat zodra we weer terugkeren naar ons ‘normale’ leventje we niet meer zullen beseffen hoe abnormaal dat ‘normale’ leventje eigenlijk is. Laten we bij Avans trachten om ieder geval ‘iets’ van het positieve vast te houden. Al is het maar iets kleins. Als we onze vergaderingen beperken tot het hoognodige, nog net iets meer naar elkaar omkijken en we tentamens, toetsen en diploma’s afschaffen ben ik dik tevreden!
Stefan van Teeffelen is docent bij de opleiding Social Work in Den Bosch
Punt. Of had jij nog wat?