Is openhartigheid een absolute voorwaarde voor een gelukkige en intieme relatie? Dat is zo’n beetje de kernvraag in het buitengewoon meeslepend geschreven Noodweer van Marijke Schermer. Een boek dat je vermoedelijk in één ruk zult uitlezen.
Emilia leidt een ogenschijnlijk comfortabel en fijn leven. Ze is statisticus, gelukkig getrouwd met een arts, moeder van twee zoontjes en woont in een pas gekocht klushuis in de natuur, pal aan een woeste rivier. Maar toch wringt er iets, dat wordt al in het eerste hoofdstuk van de roman duidelijk. Kleine gebeurtenissen brengen Emilia van slag en er hangt voortdurend een donkere wolk boven haar. Door Marijke Schermers aanstekelijke schrijfstijl ga je al vroeg in het verhaal volledig op in de mijmeringen van Emilia. Wat zit haar in godsnaam dwars?
Daar kom je snel achter. Als jonge vrouw blijkt Emilia verkracht en ernstig mishandeld te zijn door een indringer. Een trauma dat ze altijd verborgen heeft weten te houden voor haar man Bruch, die ze op het moment van die verkrachting nog maar net kende. Maar dat roept meteen nog veel meer vragen op. Waarom hield Emilia het vreselijke voorval geheim? Omdat ze bang was dat het hun toen nog prille liefde zou besmeuren?
Zwijgen doorbreken
Nu, zoveel jaar later, kan ze het trauma niet meer onderdrukken. Het verleden slokt haar langzaam op. Was het fout om het hem nooit te vertellen?, vraagt ze zich af. Zou hij haar vergeven als ze dat nu opeens wel doet? Of zal daarna niets meer zijn zoals het was? Kun je überhaupt zoveel jaren later het zwijgen over zoiets groots doorbreken, zonder dat het je relatie kapot maakt?
Tegen het decor van stormachtig weer werkt het boek toe naar een grote ontknoping, een die de gemiddelde lezer niet ziet aankomen.
Noodweer is heel beklemmend geschreven. Schermer roept continu vragen op en haar meesterlijk opgebouwde verhaal zit vol met dubbelzinnigheden en slimme verwijzingen. Een boek om in recordtempo uit te lezen, maar dat nog lang, heel lang zal beklijven.
Lees meer: Recensie: wie heeft na het kijken van Into The Night nog zin om in een vliegtuig te stappen?
Punt. Of had jij nog wat?