Sinds een paar maanden is het voor iedereen in het openbaar verplicht om mondkapjes te dragen. En die zijn er in allerlei soorten en maten. Van kleurrijke wasbare tot eenvoudige wegwerpkapjes, je kunt het zo gek niet bedenken. In deze rubriek laat Punt zien welke mondkapjes studenten van Avans dragen, én het verhaal daarachter.
“Ik zal mijn mondkapje er even bijpakken”, zegt student Bouwkunde Thijs Brakband. De tweedejaars zoekt in zijn tas en vindt zijn zwarte mondkapje uiteindelijk in zijn broekzak. “Gelukkig heb ik ‘m nog, anders wordt het een lastige terugreis”, grapt hij.
In de bus zet Thijs het mondkapje trouw op, maar zodra hij op plaats van bestemming is, doet hij hem snel af. “Ik ben niet zo bang om besmet te raken, maar ik respecteer de regels wel en als iemand afstand wil houden, doe ik dat ook.” Toch ziet Thijs dat mensen verschillend omgaan met de coronamaatregelen. “Ik werk in de supermarkt en maakte tijdens de lockdown soms weken van 40 uur omdat er weleens personeel uitviel vanwege verkoudheidsklachten. Sommige klanten houden afstand en daar loop ik dan ook in een boogje omheen. Maar sommigen kijken er helemaal niet naar”, merkt Thijs op.
“Ik zie dat de ene supermarktklant wel afstand houdt, de ander niet”
Zelf kijkt hij uit voor het virus, maar hij laat er zijn leven niet door beheersen. Hij gaf zelfs een feestje in coronatijd. “We deden wel voorzichtig en hielden het bescheiden. Dat moest ook wel, want we wilden niet dat de politie kwam. Natuurlijk vind ik het goed dat er allerlei maatregelen worden genomen, maar eerlijk gezegd ben ik er niet zo mee bezig. Ik heb geen oudere mensen in mijn omgeving en ik ken niemand die corona heeft gehad. Wel vroegen mijn ouders me tijdens de lockdown om thuis te blijven. Daar luisterde ik naar.”
Thijs vermaakte zich naar eigen zeggen wel tijdens de lockdown. “Veel werken en in mijn vrije tijd een potje gamen. Ik verveelde me niet, maar ik ben toch blij dat ik weer naar school mag. Vandaag ben ik voor een practicum op school. Het is fijn dat er nog iéts op locatie wordt gegeven, want online les vind ik niks. Ik merk dat ik dat saai vind en sneller laks word.
Daarnaast mist Thijs ook het sociale contact met studiegenoten. “Nu werk ik (online) samen met een beperkt groepje van vijf à zes studenten en de rest van mijn medestudenten zie of spreek ik nauwelijks. Hopelijk waait het coronavirus gauw over.”
Lees meer: Dít is de reden waarom student Milou Spieringhs haar mondkapjes zelf maakt
Punt. Of had jij nog wat?