Nadat Joeri Sijstermans zijn wereldreis noodgedwongen afbrak door het coronavirus, wilde hij niet stilzitten en een betekenis zijn voor de maatschappij. De Social Workdocent zette het platform ‘Gezelligpraten.nl’ op, waarop hij mensen aan elkaar koppelt voor een alledaags gesprek om eenzaamheid te voorkomen.
“Ons huis en onze baan hebben we opgezegd en eind 2019 vertrokken mijn vriendin en ik naar Azië voor een rondreis”, begint docent Joeri zijn verhaal. “Niet wetende dat we in maart alweer terug op Nederlandse bodem zouden zijn vanwege het coronavirus. Met aardbevingen en overstromingen hield ik een beetje rekening, maar een pandemie ging nooit door mijn gedachten.”
Joeri werkte jarenlang als verpleegkundige, als toegepaste psycholoog en voor zijn vertrek voor de Academie voor Gezondheidszorg. “Ik wilde weer aan de slag ‘aan het bed’, in de zorg. Mijn oud-collega’s helpen in de frontlinie.” Dat ging echter niet door omdat zijn BIG-registratie verlopen is en herregistratie op dat moment niet mogelijk was door het virus. “Er kwam een vacature vrij bij de Academie voor Social Studies, dus ben ik sinds het nieuwe schooljaar weer terug bij Avans. Ondertussen heb ik Gezelligpraten.nl opgericht omdat ik al langer speelde met dat idee.”
Op televisie zag de docent wat de lockdown met mensen in bijvoorbeeld verpleeghuizen deed. “Ook op social media kwam het een en ander voorbij over eenzaamheid. Dat wil ik tegengaan, awareness creëren voor dit steeds groter wordende thema, zeker in coronatijd. Ik ben ervan overtuigd dat je in gesprek moet blijven met je omgeving. Dat voorkomt eenzaamheid.”
Vraag je overbuurman hoe het gaat
“Zwaai daarom eens een keer naar de overbuurman die al weken alleen maar naar buiten kijkt”, zegt Joeri. “Het kan zo simpel zijn. Mensen voelen zich al geholpen als ze gezien worden. Het is een kleine moeite om even te vragen hoe het met die persoon gaat.”
Op het gratis platform melden mensen zich aan die behoefte hebben aan een praatje, of gesprekspartner willen zijn. “Wie wie is, kan ik niet zien omdat ik de deelnemers geen labeltje op wil plakken”, legt de docent uit. “Zelf heb ik ook al een aantal gesprekken gevoerd. Het is vrijblijvend; een avondje kletsen of voor een langere periode.”
“Soms is het makkelijker om een gesprek aan te knopen met een onbekende”, denkt de docent. Hij vindt zijn platform dan ook een laagdrempelige manier om eenzaamheid tegen te gaan. “Want gezellig praten, dat kan íedereen.”
Punt. Of had jij nog wat?