Hogescholen moeten meer oog krijgen voor diversiteit als ze praktijkgericht onderzoek doen, schrijft minister Van Engelshoven in een brief over de toekomst van het lectoraat.
Lectoraten (of kenniskringen) zijn onderzoeksgroepen aan hogescholen. In plaats van een hoogleraar staat er een lector aan het roer. Het onderzoek is vooral praktijkgericht.
Zowel in de ‘samenstelling’ van het lectoraat als in de uitvoering van het onderzoek zelf zouden de hogescholen aandacht moeten schenken aan diversiteit, meent de minister. Ze is erover in gesprek met de Vereniging Hogescholen.
Actieplan
Ze doet dit in navolging van haar eigen ‘Nationaal actieplan voor meer diversiteit en inclusie in onderwijs en onderzoek’, dat ze samen met universiteiten, onderzoeksfinanciers en belangenvertegenwoordigers heeft gelanceerd.
De hogescholen waren niet bij het plan betrokken, maar zijn er naar eigen zeggen wel positief over. Ze hebben zelf ook met allerlei diversiteitsvraagstukken te maken, stond in een reactie. Ze noemen zichzelf “een emancipatiemotor in onze multiculturele samenleving”.
Maar die reactie ging niet over het praktijkgerichte onderzoek. De hogescholen moeten op dat vlak de hand in eigen boezem steken, vindt de minister kennelijk. Wat dat precies betekent, is nog niet duidelijk.
Politiek
Het actieplan voor diversiteit ligt in de politiek gevoelig. Een meerderheid in de Tweede Kamer torpedeerde een maand geleden enkele plannen om diversiteit te bevorderen of in kaart te brengen.
Het hbo-onderzoek lijkt op het vlak van diversiteit niet per se slecht te presteren. Naar verhouding zijn er meer vrouwelijke lectoren dan vrouwelijke hoogleraren. Over de afkomst van lectoren zijn geen cijfers.
Twintig jaar geleden werden de eerste lectoren benoemd. Inmiddels zijn het er zo’n zevenhonderd.
Punt. Of had jij nog wat?