Op de reguliere afdeling van de Penitentiaire Inrichting Vught mogen gedetineerde vaders hun kind op bezoek krijgen tijdens vader-kinddagen. Vijf minorstudenten verwonderen zich erover dat die mogelijkheid er op de terroristenafdeling niet is. Uit hun onderzoek blijkt namelijk dat het voor zowel vader als kind positieve gevolgen heeft.
Yara Bekkers, Emmie van Boxtel, Romy Stoof, Carmen Fledderus en Michelle van Breugel volgden de minor Werken in Gedwongen Kaders van Social Work. Tijdens een hoorcollege van docent Angela Verhagen-Braspennincx, die onderzoek doet naar de relatie tussen gedetineerde vaders en hun kinderen, raakten de studenten geïnspireerd om met dit onderwerp aan de gang te gaan.
“We hoorden na dat college van onze docent Herman van Alphen dat een aantal jaar geleden een groepje minorstudenten hun beroepsinnovatie deden in de PI Vught”, vertelt Avansstudent Michelle. “Dat leek ons ook interessant. We kwamen erachter dat op de reguliere afdeling wel vader-kinddagen worden georganiseerd, maar op de terroristenafdeling, waar veroordeelden en verdachten zitten, niet. Dat vonden we best gek.”
‘Je komt niet zomaar op deze afdeling’
De studenten beseffen dat ‘best gek’ in dit geval óók best gek klinkt, je komt namelijk niet zomaar op de terroristenafdeling van de PI Vught terecht. “Het is dan ook goed om te benoemen dat we het niet leuker willen maken voor de gedetineerden”, legt Emmie, die Toegepaste Psychologie aan de Fontys studeert, uit. “We hebben vooral gekeken naar de gevolgen op de korte en lange termijn.”
“Nu mogen zij wel visite ontvangen, maar gebeurt dat achter glas en is het niet meer dan een gesprekje tussen vader en kind”, vertelt Emmie verder. De gedetineerden op de terroristenafdeling hebben behoefte aan vader-kinddagen, blijkt uit de enquêtes die de studenten opstelden en uitdeelden. “Tijdens deze dagen kunnen zij een spelletje met elkaar doen, een potje voetballen, waardoor de vader nog steeds betrokken blijft bij de opvoeding. Zo blijft de vaderrol intact en doorbreek je het stereotype van vader in detentie.”
Minder kans op recidive
Ook verklein je voor de vader de grens tussen gevangenis en maatschappij, wat weer effect heeft op de resocialisatie. Een gedetineerde raakt dan meer gemotiveerd om op het juiste pad te blijven, stellen de studenten, waardoor je minder kans hebt op recidive. “Een ander belangrijk punt is dat gedetineerden zich minder vijandig zullen opstellen naar het personeel van de PI Vught en zij zich beter gedragen omdat ze merken dat de PI moeite doet voor hem en zijn kind”, vertelt Michelle.
Voor de kinderen van de gedetineerden is het van belang om contact te houden met vader. “Daardoor blijft de kinderrol intact en het helpt mee in het verwerkings- en acceptatieproces”, zegt Carmen, die Rechten studeert aan het Windesheim.
‘Zomaar’ deelnemen aan een vader-kinddag, dát zit er niet in. “Eerst worden de gedetineerden zes weken geobserveerd om een risicoprofiel in beeld te brengen. Zo weet je of een vader eraan mee kan doen”, zegt Michelle. “Daarnaast moet er toestemming zijn van de andere voogd.”
Onbezorgde dag
Over het verloop van de vader-kinddag dachten de studenten ook na. Volgens hen zou er een duidelijk activiteitenprogramma opgesteld moeten worden, en moeten de vaders Engels of Nederlands spreken met hun kind(eren). “Zo organiseer je een onbezorgde dag voor beiden”, zegt Emmie.
De vijf studenten wilden tijdens hun minor graag naar de desbetreffende afdeling toe. Daar wilden ze graag zelf de enquêtes uitdelen. “Helaas ging dat niet vanwege corona. Dat heeft de casemanager van de PI Vught voor ons gedaan. We hoorden van haar dat de gedetineerden graag meewerkten aan het onderzoek. Ze zijn blij dat ze hun stem mogen laten horen”, vertelt Emmie.
Lees meer: Social Work-docent Angela onderzoekt de relatie tussen gedetineerde vaders en hun kinderen.
Punt. Of had jij nog wat?